Page 17 - कबिता संग्रह.docx
P. 17
मेरो बहे
---------------
त वीर न त त ो देखेर नै मन पराए !
साँ चै न त तमीलाई भ ट र नै मन पराए !
संयोग क तो भे दै नभेट दे दै नदेखी
साट मुट ु तमी संगै िजवन साथी बनाए
दुई मुट ु एक भई दुख सुख धेरै भोगीयो
िजवन सहज बनाउन लाई मर मेट यो ।
स चा मलनका लागी नै ज मीएका हामी
अती नै सु दर च दै छ हा ो ेम काहानी ।
पुनज म ह छ भने मा छ ु फे र मेरै हौ भनी
ु
दुःख सुख बाँ ने छौ सय जुनी स म पनी ।
त वीर न त त ो देखेर नै मन पराए !
साँ चै न त तमीलाई भ ट र नै मन पराए !
बाबुराम प थी "गु मेल "
त घास गु मी
