Page 50 - कबिता संग्रह.docx

उस ​लाई
पौरखी ​म ​दे द न ​खै !
न ​म ​कसैलाई ​हानी ​पुराएको ​छ ु
न ​त ​समाज ​लाई
न ​त ​रा ​लाई
बस ् ​आ नो ​कम ​गरेको ​छ ु
आ नो ​पसीना ​बेचेको ​छ ु
छाक ​टारेको ​छ ु
अनी ​म ​ह तहारा ? ​समाजको ​नजरमा !
ु
उ ​ज तो ​पौरखी ​ब नु ​छैन ​मलाई
अक ू त ​स प ी ​ज मा ​पारेर
आल शान ​महलमा
बेचैनको ​ वाँस ​फे नु ​छैन ​मलाई
मेरो ​नजरमा ​उ ​पौरखी ​होईन !
उ ​ ट ​हो , ​उ ​ ट ​हो
आ नो ​नै तकता ​र ​ वा भमान ​बेचेको
नल ज ​अपराधी !
समाज ​को ​कलंक !
स तानह को ​लागी ​नयाँ ​प रचय
"​ टचार का " ​स तान !
कमाएको ​पौरखी ​हो ​ऊ !
वाह ​वाह ​वाह !
आ म ​ लानीले
शाि तको ​ वास ​फे न ​नस ने
एक ​ दन ​उ ​पछ ु ताउने ​छ
चसो ​ छंडीमा

क ू कम को ​ ायि च ​गन को ​लागी
दन ​पख र ​बसेको
उ ​ज तो ​पौरखी ​मा छे
अनी
रा ​घाती ​ब न ​सि दन ​म !
यो ​पागल ​समाजले ​ ट ​लाई ​पौरखी ​ठा छ
अनी ​इमा दार ​लाई ​ह तहारा !
ु
ि वकाय ​छ ! ​मेरो ​लागी "​ह तहारा " !
ु
य तै ​ह तहारा ​िजवनमा ​रमेको ​छ ु
ु
ह तहारा ​िजवन ​म ​ शर ​ठाडो ​पारेर ​ हडेको ​छ ु
ु
र ​म ​ह तहारा ​भएरै ​बाँ न ​चाह छ ु ​।
ु
र ​म ​ह तहारा ​भएरै ​बाँ न ​चाह छ ु ​।।
ु

​बाबुराम ​प थी " ​गु मेल "
​त घास ​गु मी