Page 93 - कबिता संग्रह.docx
P. 93
बहानीको ओ सलो ,दोपहरको चक
साँझको शतल वा न प ट म यरा ी
हर हर उ तेज गतीमा सदाबाहार
यानी क
पृ वी ,वायु भ दा पनी
ुत गतीमा भागी रहेछ
उ तै हतारमा पृ वीको हरेक क ु ना क ु नामा
छापा माद
श ती दश न गद
आ नो वत ड ना गो नाच नाची रहेछ
अनेकन बाहनामा
जसर एउटा भ तले
नसंकोच
रातको शत लाई क या ीएर छचो दै
बहानी सूय को मधुर करण संगको यानोमा
मु क ु राउँदै फ े को फ ू ल लाई
चट क बोट बाट चुँडाएर
उसको भगवानको पाउमा चढाई
उ सव मनाउँछ जसर
ठक उसै गर
वे फ , नल ज बनेर
ब ती ब तीमा ता डव म चाउँदै
िजवनह चटा चट चुँ दै
ब ती ब तीमा आँशु र पडा छद
कवर थान र आय घाटह मा
मृ युले आ नो उ सव मनाई रहेछ
बाबुराम प थी "गु मेल "
त घास गु मी
म हार खाएको छैन
----------------------
ए ! वग वासी म
तमी ध य रहे छौ
वाह ! वग मा बास छ , आनि दत छौ होला
गारले सिजएको यो वग !
त झल मल रंगी वरंगी व ीह को रौनक
त सु दर बगैचामा फ ू लेका सुगि धत फ ू लह
न राग , वेश नत य वचार
यता उता जता हेय उतै खु शयाल
चारै तर उमंग भ रएका सु दर आ माह
