Page 20 - สัตว์ปีก
P. 20
17
แร้ง
แร้ง จะแตกต่ำงไปจำกนกในกลุ่มนี้คือ จะไม่ล่ำเหยื่อหรือกิน
สัตว์ที่ยังมีชีวิตอยู่ เป็นอำหำรได้ แต่จะกินเฉพำะซำกสัตว์ที่
ตำยแล้ว อันเนื่องจำกอุ้งตีนของแร้งนั้นไม่แข็งแรงพอที่จะ
ขย ้ำเหยื่อได้ เพรำะได้วิวัฒนำกำรให้มีอุ้งตีนที่แบนและกรง
เล็บที่เล็กสั้นเหมำะกับกำรอยู่บนพื้นดินมำกกว่ำนกล่ำเหยื่อ
จ ำพวกอื่น แร้งมีรูปร่ำงโดยรวมคือ ปีกกว้ำง หำงสั้น มีคอที่
ยำว หัวเล็ก บริเวณต้นคอมีขนสีขำวรอบเหมือนสวม
พวงมำลัย มีลักษณะเด่นคือ ขนที่หัวและล ำคอแทบไม่มีเลย
จนดูเหมือนโล้นเลี่ยน สันนิษฐำนว่ำคงเป็นเพรำะพฤติกรรม
กำรกินซำกสัตว์ จึงไม่มีขนเพื่อไม่ให้เป็นที่สะสมของเชื้อโรค
และเพื่อควำมสะดวกในกำรในกำรมุดกินซำกด้วย มีลิ้นที่มี
ร่องลึกและเงี่ยงเล็ก ๆ หันไปทำงด้ำนหลังเพื่อช่วยในกำรกิน
อำหำรค ำโต อีกทั้งแร้งยังมีกระเพำะพิเศษขนำดใหญ่ที่เก็บ
อำหำรซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของหลอดอำหำร รวมถึงในล ำไส้
รวมถึงกระเพำะของแร้งก็ยังมีกรดที่มีฤทธิกัดกร่อนสำมำรถ
ฆ่ำแบคทีเรียหรือจุลชีพอื่น ๆ ที่มีอยู่ในซำกสัตว์ด้วย จึงท ำ
ให้แร้งสำมำรถกินซำกเน่ำเปื่ อยได้โดยไม่เป็นอันตรำย[2] แต่
กระนั้นแร้งก็ยังสำมำรถจับสัตว์ขนำดเล็ก เช่น แมลงหรือ
สัตว์เลื้อยคลำนขนำดเล็ก เช่น กิ้งก่ำ, จิ้งจก หรือไข่นกชนิด
อื่น กินเป็นอำหำรในบำงครั้งได้อีกด้วย
แร้งบำงชนิดสำมำรถกินอำหำรที่มีน ้ำหนักถึงร้อยละ 20 ของ
น ้ำหนักตัวได้ โดยเก็บไว้ในกระเพำะอำหำรพิเศษที่เป็นส่วน
หนึ่งของหลอดอำหำรเพื่อรอกำรย่อp
