Page 5 - E-Book ตาลโตนด
P. 5
ทำาน้ำาอัฐบาน เพราะเป็นผลไม้ที่ห้ามรับประทานหลังเที่ยงแล้ว ซึ่ง 1
ประวัติต้นตาลโตนด ใน 10 เป็นลูกตาลด้วย
ประวัติต้นตาลโตนดที่พบบัทึกในประเทศไทยนั้นเริ่มพบหลัก
ฐานในสมัยทวราวดี (พุทธศตวรรษที่ 11-16) ที่มีการใช้ตราประทับ
รูปคนปีนตาล นอกจากนั้น มีการพบบันทึกเกี่ยวกับตาลโตนดใน
ต้นตาลโตนดเป็นพืชในตระกูลปาล์ม มีการสันนิษฐานว่ามีถิ่น
กำาเนิดในแถบทวีปแอฟริกา ต่อได้มีการกระจายพันธุ์มาทางตอน
ใต้ของประเทศอินเดีย และแพร่มาสู่แถบประเทศเอเชียอาคเนย์ รวม
ถึงประเทศไทยที่น่าจะเริ่มการปลูกครั้งแรกบริเวณแถบจังหวัดภาค
ใต้ โดยเฉพาะเมืองท่าที่มีการค้าขายกับชาวอินเดียในสมัยนั้น
พบบันทึกเกี่ยวกับตาลโตนดที่เก่าแก่ในคัมภีร์พระพุทธประวัติ
ที่ปรากฏคำาว่า “ตาล” หรือ “ตาละ” ที่หมายถึงต้นตาลโตนด ซึ่งเป็น
หนึ่งในพรรณไม้ที่ถูกกล่าวถึงขณะที่พระองค์เสด็จไปประทับ
ณ ลัฏฐิวนอุทยาน (ลัฏฐตาล) ในพรรษที่สองหลังจากสำาเร็จเป็น
พระอรหันต์ เพื่อโปรดพระเจ้าพระพิมพิสาร ราชาแห่งแคว้นมคธ ศิลาจารึกของพ่อขุนรามคำาแหงในช่วงหนึ่งที่แปลได้ว่า ในปี
รวมทั้งบริวาร ซึ่งมีช่วงหนึ่งที่พระเจ้าพิมพิสารทรงดำารัสว่า ป่า มะโรง ศกที่ 1214 พ่อขุนรามคำาแหงขณะพระชนมายุ 14 พรรษา ได้
ไผ่นั้นร่วมเย็นดีกว่าป่าตาล นอกจากนั้นในพุทธประวัติ ยังมีช่วง ทรงปลูกไม้ตาลไว้กลางเมืองสุโขทัย แหล่งของต้นตาลโตนดในไทย
หนึ่งที่กล่าวถึง พระวินัยที่ทรงห้ามนำาผลไม้หรือพืช 10 ชนิด ใช้ พบได้ทั่วไปในทุกภาค แต่พบมากที่สุด คือ พื้นที่ภาคใต้ ได้แก่ จังหวัด
