Page 11 - Canlılardaki Fedakarlık ve Akılcı Davranışlar
P. 11

9



                         harles Darwin'in ortaya att›¤› evrim teorisi, 21. yüzy›la yaklafl-
                         t›¤›m›z flu günlerde bilim dünyas›ndaki itibar›n› büyük bir h›z-
                         la kaybetmifltir. 20. yüzy›l›n bafllar›nda materyalist çevreler ta-
                         raf›ndan desteklenen ve kitlelere bilimsel bir gerçekmifl gibi
             telkin edilen bu teorinin geçersizli¤i art›k kesin olarak anlafl›ld›. Bunda en

             büyük etken, yüzy›l›m›zda evrim teorisini yak›ndan ilgilendiren mikrobiyo-
             loji, biyokimya, paleontoloji gibi bilim dallar›nda görülen geliflmeler oldu.
             Bu bilim dallar›ndaki ilerlemeler sonucunda canl›l›¤›n, evrim teorisinin id-
             dia etti¤i gibi tesadüflerle, birbirlerinden evrimleflerek meydana gelmesinin
             imkans›z oldu¤u ortaya ç›kt›. (Detayl› bilgi için bkz. "Evrim Yan›lg›s›" bölü-
             mü)
                 Çöküntüye u¤ram›fl bu teori, canl›l›¤›n kökeni ile ilgili iddialar›na hiç-
             bir bilimsel kan›t getiremedi¤i gibi, canl›lar›n sahip olduklar› say›s›z ola¤a-
             nüstü özelli¤in kökeni hakk›ndaki sorular› da yan›ts›z b›rak›r. ‹flte evrimci-

             leri ç›kmaza sokan bu konulardan biri de kitab›n konusu olan "canl›larda gö-
             rülen fedakarl›klar"d›r.
                 Do¤ada s›kça karfl›m›za ç›kan fedakarl›klar, canl›lar aras›ndaki daya-
             n›flma ve iflbirli¤ine dayal› iliflkiler, flefkat dolu davran›fllar… Tüm bunlar›n,
             evrim teorisi için önemli ve çözülemeyen birer sorun olmalar›n›n nedeni ne-
             dir?
                 Darwin, evrim teorisini ortaya att›¤›nda, iddialar›n› asl›nda hiçbir ev-

             rimlefltirici gücü bulunmayan bir mekanizmaya dayand›rm›flt›: do¤al selek-
             siyon. Darwin'in tezine göre tüm canl›lar ortak bir atadan geliyorlard› ve
             içinde bulunduklar› do¤a flartlar›na uyum sa¤lamalar› sonucunda birbirle-
             rinden farkl›laflm›fllard›. Bulunduklar› ortama en iyi uyum sa¤layanlar,
             edindikleri özellikleri sonraki nesillere aktarabiliyordu. Dolay›s›yla daha
             güçlü ve çevre koflullar›na daha uyumlu olan bireyler ay›klanmaktan kurtu-
             luyorlard›. Darwin'in bu varsay›mlar› do¤ada bir "yaflam savafl›" oldu¤unu,
             bu savaflta güçlülerin kazanarak, güçsüzlerin ezilip yok olduklar›n› öne sü-
             rüyordu. Darwin'in yak›n bir dostu ve evrim teorisinin en ateflli savunucu-

             lar›ndan biri olan Julian Huxley do¤ay› flöyle nitelendirmiflti:
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16