Page 53 - วชาวทยาศาสตรทกษะโปรเเกรม_Neat (1)
P. 53
46
เป็นแรงที่กระทําต่อวัตถุแล้ว พยายามทําให้เนื้อวัตถุขาดขนานกับแนวแรงกระทํา เช่น
แรงเฉือนของกรรไกรที่ตัดเหล็กเส้นหรือตัดโลหะ
3. การหาแรงลัพธ์
แรงจัดเป็นปริมาณเวกเตอร์มีทั้งขนาดและทิศทาง การเขียนสัญลักษณ์ที่เป็น
̅
̅
ตัวอักษร แทนแรงนิยม ใช้ ตัว F และมีลูกศรครึ่งซีกกํากับไว้ข้างบน ดังนี้ F การเขียน
สัญลักษณ์แบบนี้เป็นการเขียนอักษรแทนแรง ซึ่งแทนทั้งขนาดและทิศทาง ในการ
คํานวณที่ต้องการกล่าวถึงขนาดของแรงเพียงอย่างเดียวก็ไม่ต้องใส่ เครื่องหมายลูกศร
ครึ่งซีก ( ) บนตัวอักษร เช่น F หรือเขียนอีกแบบหนึ่งคือการใส่เครื่องหมายสมบูรณ์
̅
(Absolute ) | |ที่แรงนั้น เช่น F
การหาแรงลัพธ์โดยวิธีการสร้างรูปแบบหางต่อหัวนั้น คําตอบของแรงลัพธ์จะได้
ออกมา เที่ยงตรงหรือไม่ขึ้นอยู่กับการเขียนรูปว่ามีความละเอียดรอบครอบเพียงใด
โดยเฉพาะการวัดความยาวของ ลูกศร และการวัดมุมในการเขียนรูป
ตัวอย่างที่ 4.1
ออกแรง 3 นิวตัน ดันวัตถุไปทางทิศตะวันออก และแรง 4 นิวตัน ดันวัตถุไปทาง
ทิศเหนือ วัตถุจะเคลื่อนที่ไปทางทิศใด ด้วยขนาดแรงเท่าไร
F = 3 N
1
F = 4 N
2
