Page 5 - book
P. 5
เมื่อมนุษย์มี กำรด ำเนินชีวิตและท ำกิจกรรมต่อเนื่องที่ใช้ระยะเวลำยำวนำน ดังนั้นมนุษย์จึงต้องก ำหนด
ช่วงเวลำซึ่งเป็นที่ยอมรับและสำมำรถใช้ร่วมกันได้ในสังคมหนึ่งๆเพื่อให้เกิดควำมเข้ำใจในเหตุกำรณ์ตรงกัน
มนุษย์จึงได้ก ำหนดศักรำชขึ้นเพื่อใช้นับเวลำทุกๆ 1 ปีโดยเกณฑ์กำรก ำหนดศักรำชนี้จะแตกต่ำงกันไปตำม
แนวคิดและควำมเชื่อในแต่ละสังคม เช่น บำงสังคมใช้เหตุกำรณ์ส ำคัญที่เกี่ยวข้องกับกษัตริย์กำรสร้ำงเมือง
หรืออำณำจักรบำงสังคมใช้เหตุกำรณ์ ส ำคัญทำงศำสนำเป็นต้น ศักรำชที่ใช้ในกำรศึกษำประวัติ ศำสตร์สำกล
ที่ส ำคัญ ได้แก่ คริสต์ศักรำชและฮิจเรำะห์ศักรำช
➢ คริสต์ศักราช (ค.ศ.)
คริสต์ศักรำชเป็นศักรำชสำกลที่ใช้อยู่ทั่วโลกในปัจจุบันนี้ คริสต์ศักรำชที่ 1 เริ่มต้นเมื่อ วันที่ 1
มกรำคม ปี 754 แห่งศักรำชโรมันกำรเริ่มต้นค ำนวณคริสต์ศักรำชเริ่มขึ้นเมื่อ ค.ศ.525 เมื่อสมเด็จพระ
สันตะปำปำนักบุญจอนห์ที่ 1 (St.Paul I) ทรงมอบหมำยให้นักบวชชื่อ ไดโอนิซุส เอ็กซิกุอุส (Dionysius
Exiguus) ค ำนวณวันอีสเตอร์ส ำหรับใช้ระหว่ำง ค.ศ. 527-626 ผลกำรค ำนวณพบว่ำพระเยซูคริสต์ประสูติ
เมื่อวันที่ 25 ธันวำคม ปี 753 แห่งศักรำชโรมันแต่เนื่องจำกตำมธรรมเนียมถือเอำวันที่ 1 มกรำคม เป็นวัน
เริ่มต้นปี ใหม่ ดังนั้นจึงเห็นว่ำวันที่ 1 มกรำคม ปี 754 แห่งศักรำชโรมันเป็นจุดเริ่มต้นของปีแรกส ำหรับ
ยุคใหม่ของมนุษยชำติ เรียกว่ำ “ปี แห่งพระเป็นเจ้ำ”(ANNO DOMINI ซึ่งย่อว่ำ A.D.) ท ำให้ในเวลำต่อมำ
มี กำรเรียกช่วงเวลำก่อนกำรประสูติของพระเยซูคริสต์ว่ำก่อนคริสต์ศักรำช (Before Christ ซึ่งย่อว่ำ
B.C.) ดังนั้น ตำมกำรค ำนวณของไดโอนีซุส เอ็กซิกุอุสปี 754 แห่งศักรำชโรมัน จึงถือว่ำเป็น ค.ศ. 1
(A.D.1) และปี 753 แห่งศักรำชโรมัน จึงเป็น 1 ปีก่อนคริสต์ศักรำช (1 B.C.) อย่ำงไรก็ตำมเมื่อเริ่มมีกำร
ใช้คริสต์ศักรำชนั้นศักรำชดังกล่ำวยังไม่เป็นที่นิยมแพร่หลำยเท่ำที่ควรมี หลักฐำนว่ำคริสต์ศักรำชน่ำจะ
ปรำกฏใช้เป็นศักรำชหลักในยุโรปตะวันตกเมื่อนักบวช ชำวอังกฤษซึ่งเป็นที่รู้จักในนำมว่ำ บีดผู้น่ำนับถือ
(Venerable Bede) ใช้คริสต์ศักรำชในกำรอ้ำงอิงเหตุกำรณ์ต่ำงๆในหนังสือ “ประวัติศำสตร์ศำสนำของ
ชำวอังกฤษ” ของเขำซึ่งเขียนแล้วเสร็จเมื่อ ค.ศ.731ขณะที่ส ำนักวำติกันใช้คริสต์ศักรำชในเอกสำรอย่ำง
เป็นทำงกำรในสมัยสมเด็จพระสันตะปำปำจอห์นที่13(St. Paul XIII)
2
