Page 6 - PiraBook
P. 6
บันทึกนักเขียน
“ฉันกับบทกวีเป็นเพื่อนกัน”
คือหนังสือรวมบทกวีนิพนธ์ของพีร นามปากกาที่เป็นชื่อซึ่งถูกแม่เรียกในตอนเด็ก
บทกวีทั้ง 42 บทในเล่มนี้ ถูกรวบรวมจากการเขียนมาเป็นเวลาเกือบ
2 ปี โดยเขียนต่อเนื่องบ้าง ไม่ต่อเนื่องบ้าง
รูปแบบของบทกวีมีลักษณะไร้ฉันทลักษณ์ แต่บางบทก็ไม่ได้เหมือน
กลอนเปล่าเสียทีเดียว ยังมีการใช้ค�าสัมผัสอยู่บ้าง ซึ่งเป็นความอิสระของผู้เขียน
ในการประพันธ์ เดิมทีในบทแรกๆ นั้น เคยเผยแพร่ในเพจ Friendster โดย
ผู้เขียนใช้ชือคอลัมน์ว่า “ฉันเขียนแคนโต้ไม่เป็น” ด้วยเหตุที่รูปแบบของบทกวีมี
ลักษณะคล้ายกับแคนโต้ บทกวีสั้นๆ อันเป็นที่รู้จักโดยคุณฟ้า พูลวรลักษณ์
แตกต่างกันที่บทกวีในเล่มนี้มีมากกว่า 1 บาท ไม่ได้มีเพียง 3 วรรคจบเหมือน
กับแคนโต้ อันที่จริง แรกเริ่มผู้เขียนพยายามเขียนแคนโต้แบบคุณฟ้า
พูลวรลักษณ์ ให้ได้ แต่ท�าไม่ส�าเร็จ เพราะไม่สามารถอธิบายความคิดความใน
ใจออกให้มีเพียง 3 วรรคจบได้ ผู้เขียนคิดว่าการเขียนแคนโต้นั้นยากเกินไป
จึงลองเขียนวรรคต่อๆ มา เล่าเรื่องทีละน้อย สุดท้ายจึงได้บทกวีรูปแบบใหม่
อันมีแรงบันดาลใจมาจากแคนโต้
การจัดเรียงล�าดับบทกวีในเล่มนี้ เป็นไปตามล�าดับเวลา จากที่เขียน
วันแรกจนวันสุดท้าย ไม่ได้มีการล�าดับตามความชอบส่วนบุคคลแต่อย่างใด
นอกจากการน�าบทกวีเทิดพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพล
อดุลยเดช ซึ่งเสด็จสวรรณคตสู่สวรรคาลัย เมื่อวันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ.2559 มา
ไว้เป็นบทกวีบทแรก
เหตุผลที่เรียงล�าดับเช่นนี้ เพราะต้องการท�าให้เห็นความเปลี่ยนแปลง
และความเป็นไปของความรู้สึกนึกคิดผู้เขียนในแต่ละช่วงเวลา ซึ่งบทแรกๆ
ผู้เขียนตั้งใจเขียนส่งไปเผยแพร่ในโลกออนไลน์ ต่อมาเป็นช่วงเวลาที่ผู้ป่วยเป็น
โรคจิตเภท อันเป็นช่วงเวลาที่ผู้เขียนประเมิณว่าตนเองตีบตันทางความคิดที่สุด
ทว่าวิถีชีวิตในตอนนั้นถูกดูแลเป็นอย่างดี เพื่อฟื้นฟูจิตใจและสมองให้กลับมา
แข็งแรงดังเดิม หลังจากเริ่มคลายจากโรคจิตเภท ผู้เขียนก็ถูกหมอวินิจฉัยว่ามี
4 4 ฉันกับบทกวีเป็นเพื่อนกัน 5
