Page 222 - พระราชบัญญัติที่มีโทษทางอาญา
P. 222

๒๑๓



                                 ô.ñ º··ÑèÇä»
                                       ¹ÔÂÒÁ (ÁÒμÃÒ ô)

                                       “วัตถุออกฤทธิ์” หมายความวา วัตถุที่ออกฤทธิ์ตอจิตและประสาทที่เปน

                 สิ่งธรรมชาติหรือที่ไดจากสิ่งธรรมชาติ หรือวัตถุที่ออกฤทธิ์ตอจิตและประสาทที่เปนวัตถุสังเคราะห
                 ทั้งนี้ ตามที่รัฐมนตรีประกาศกําหนด
                                       “วัตถุตํารับ” หมายความวา สิ่งปรุงไมวาจะมีรูปลักษณะใดที่มีวัตถุออกฤทธิ์

                 รวมอยูดวย ทั้งนี้ รวมทั้งวัตถุออกฤทธิ์ที่มีลักษณะเปนวัตถุสําเร็จรูปทางเภสัชกรรมซึ่งพรอมที่จะนํา
                 ไปใชแกคนหรือสัตวได

                                       “วัตถุตํารับยกเวน” หมายความวา วัตถุตํารับที่รัฐมนตรีประกาศกําหนด
                 ใหไดรับการยกเวน จากมาตรการควบคุมบางประการสําหรับวัตถุออกฤทธิ์ที่มีอยูในวัตถุตํารับนั้น

                                       “ผลิต” หมายความวา ทํา ผสม ปรุง แปรสภาพ เปลี่ยนรูป สังเคราะหทาง
                 วิทยาศาสตร เพาะ หรือปลูกเฉพาะพืชที่เปนวัตถุออกฤทธิ์ และใหหมายความรวมถึงการแบงบรรจุ

                 หรือรวมบรรจุดวย
                                       “ขาย” หมายความวา จําหนาย จาย แจก แลกเปลี่ยน ให สงมอบหรือ

                 มีไวเพื่อขาย
                                       “นําเขา” หมายความวา นําหรือสั่งเขามาในราชอาณาจักร

                                       “สงออก” หมายความวา นําหรือสงออกไปนอกราชอาณาจักร
                                       “นําผาน”  หมายความวา  นําหรือสงผานราชอาณาจักร  แตไมรวมถึง

                 การนําหรือสงวัตถุออกฤทธิ์ผานราชอาณาจักรโดยมิไดมีการขนถายออกจากอากาศยานที่ใชในการ
                 ขนสงสาธารณะระหวางประเทศ

                                       “เสพ” หมายความวา การรับวัตถุออกฤทธิ์เขาสูรางกายโดยรูอยูวาเปน
                 วัตถุออกฤทธิ์ไมวาดวยวิธีใด
                                       “ติดวัตถุออกฤทธิ์” หมายความวา เสพวัตถุออกฤทธิ์เปนประจําติดตอกัน

                 จนตกอยูในสภาพที่จําเปนตองพึ่งวัตถุออกฤทธิ์นั้น โดยสามารถตรวจพบสภาพเชนวานั้นไดตาม

                 หลักวิชาการ
                                       “พนักงานเจาหนาที่” หมายความวา ผูซึ่งรัฐมนตรีแตงตั้งใหปฏิบัติการตาม
                 พระราชบัญญัตินี้

                                       “รัฐมนตรี” หมายความวา รัฐมนตรีผูรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้
                                       ใหรัฐมนตรีวาการกระทรวงสาธารณสุขรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้

                 (มาตรา ๖) และใหรัฐมนตรีประกาศกําหนด ดังนี้
                                       ระบุชื่อและจัดแบงประเภทวัตถุออกฤทธิ์วาวัตถุออกฤทธิ์อยูในประเภทใด

                 ประเภทหนึ่ง ดังตอไปนี้
   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226   227