Page 288 - กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับงานจราจร
P. 288

๒๘๑




                             มาตรา ๑๐๑  ในขณะปฏิบัติหนาที่ ผูไดรับใบอนุญาตปฏิบัติหนาที่เปนผูประจํารถตองมี
                 ใบอนุญาตอยูกับตัวและตองแสดงตอนายทะเบียนหรือผูตรวจการเมื่อขอตรวจ

                             มาตรา ๑๐๒  ในขณะปฏิบัติหนาที่ ผูไดรับใบอนุญาตปฏิบัติหนาที่เปนผูประจํารถตอง
                             (๑)  แตงกายสะอาดเรียบรอยตามแบบที่กําหนดในกฎกระทรวง

                             (๒)  ไมแสดงกิริยาหรือใชถอยคําเปนการเสียดสี ดูหมิ่น กาวราว รังแก รบกวน หรือหยาบหยาม
                 ผูหนึ่งผูใด หรือแสดงกิริยาวาจาหรือสงเสียงดวยประการหนึ่งประการใดในลักษณะไมสมควรหรือไมสุภาพ

                             (๓)  ไมเสพหรือเมาสุราหรือของมึนเมาอยางอื่น
                                   ๓๑
                             (๓ ทวิ)   ไมเสพยาเสพติดใหโทษตามกฎหมายวาดวยยาเสพติดใหโทษ
                                   ๓๒
                             (๓ ตรี)   ไมเสพวัตถุที่ออกฤทธิ์ตอจิตและประสาทตามกฎหมายวาดวยวัตถุที่ออกฤทธิ์
                 ตอจิตและประสาท

                             (๔)  ตองปฏิบัติตามขอกําหนดวาดวยความปลอดภัยในการขนสงตามที่กําหนด
                 ในกฎกระทรวง
                             มาตรา ๑๐๒ ทวิ[๓๓] ในกรณีมีเหตุอันควรเชื่อวาผูไดรับใบอนุญาตปฏิบัติหนาที่เปน

                 ผูประจํารถผูใด ในขณะปฏิบัติหนาที่นั้นมีสารอยูในรางกายอันเกิดจากการเสพสุราหรือของมึนเมา
                 อยางอื่น หรือยาเสพติดใหโทษ หรือวัตถุที่ออกฤทธิ์ตอจิตและประสาท ใหผูตรวจการหรือพนักงาน

                 ฝายปกครอง หรือตํารวจมีอํานาจตรวจหรือทดสอบหรือสั่งใหรับการตรวจหรือทดสอบวาผูนั้นมีสาร
                 นั้น ๆ อยูในรางกายหรือไม

                             เจาพนักงานผูมีอํานาจ วิธีการตรวจหรือทดสอบตามวรรคหนึ่ง ใหเปนไปตามหลักเกณฑ
                 และวิธีการที่อธิบดีกําหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา

                             มาตรา ๑๐๓  ผูไดรับใบอนุญาตเปนผูขับรถนอกจากจะตองปฏิบัติตามที่บัญญัติไวใน
                 มาตรา ๑๐๒ แลว จะตอง

                             (๑)  ไมขับรถในเวลาที่รางกายหรือจิตใจหยอนความสามารถ
                             (๒)  ไมรับบรรทุกบุคคลที่เปนโรคเรื้อนหรือโรคติดตอที่นารังเกียจไปกับผูโดยสารอื่น

                             (๓)  ไมรับบรรทุกศพ สัตว หรือสิ่งของที่อาจเกิดอันตรายหรือเปนที่พึงรังเกียจไปกับ
                 ผูโดยสาร

                             (๔)   ไมรับบรรทุกนํ้ามันเชื้อเพลิง ระเบิด หรือวัตถุอันตรายโดยฝาฝนขอหาม ตามที่
                               ๓๔
                 อธิบดีกําหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา

                             (๕)  ตองหยุดหรือจอดรถ ณ สถานีขนสงและปฏิบัติตามระเบียบเกี่ยวกับสถานีขนสง
                 ตามมาตรา ๑๙ (๘) และ (๑๐)

                     ๓๑   มาตรา ๑๐๒ (๓ ทวิ) เพิ่มโดยพระราชบัญญัติการขนสงทางบก (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๓๕
                     ๓๒   มาตรา ๑๐๒ (๓ ตรี) เพิ่มโดยพระราชบัญญัติการขนสงทางบก (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๓๕
                     ๓๓   มาตรา ๑๐๒ ทวิ เพิ่มโดยพระราชบัญญัติการขนสงทางบก (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๓๕
                     ๓๔   มาตรา ๑๐๓ (๔) แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติการขนสงทางบก (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๕
   283   284   285   286   287   288   289   290   291   292   293