Page 289 - กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับงานจราจร

๒๘๒

มาตรา ๑๐๓ ทวิ ภายใตบังคับกฎหมายวาดวยการคุมครองแรงงานในการปฏิบัติ
๓๕
หนาที่ขับรถในรอบยี่สิบสี่ชั่วโมง หามมิใหผูไดรับใบอนุญาตเปนผูขับรถปฏิบัติหนาที่ขับรถติดตอกัน

เกินสี่ชั่วโมงนับแตขณะเริ่มปฏิบัติหนาที่ขับรถ แตถาในระหวางนั้น ผูไดรับใบอนุญาตเปนผูขับรถได
พักติดตอกันเปนเวลาไมนอยกวาครึ่งชั่วโมง ก็ใหปฏิบัติหนาที่ขับรถตอไปไดอีกไมเกินสี่ชั่วโมงติดตอ

กัน
มาตรา ๑๐๔ หามมิใหผูไดรับใบอนุญาตปฏิบัติหนาที่เปนผูประจํารถกระทําการใด ๆ

ใหผูโดยสารจําตองลงจากรถกอนที่จะไดโดยสารถึงจุดหมายปลายทาง โดยที่ไดชําระคาโดยสารถูก
ตองตามอัตราที่กําหนดแลว

มาตรา ๑๐๕ หามมิใหผูไดรับใบอนุญาตเปนผูขับรถละเวนการหยุดรถเพื่อรับหรือสง
ผูโดยสาร ณ ที่ที่มีเครื่องหมายใหรถนั้นหยุด ในเมื่อปรากฏวามีผูโดยสารตองการใหหยุดรถเพื่อรับ

หรือสง
มาตรา ๑๐๖ ในขณะปฏิบัติหนาที่ หามมิใหผูไดรับใบอนุญาตเปนผูขับรถกระทําการ
ใด ๆ อันเปนการละทิ้งหนาที่โดยไมมีเหตุอันสมควร

๓๖
มาตรา ๑๐๖ ทวิ ในกรณีที่มีความตกลงระหวางรัฐบาลไทยกับรัฐบาลตางประเทศ วาดวย
การยอมรับใบอนุญาตขับรถภายในประเทศซึ่งกันและกัน คนตางดาวซึ่งไดรับอนุญาตใหอยูในราชอาณาจักร

เปนการชั่วคราวตามกฎหมายวาดวยคนเขาเมือง และมีใบอนุญาตขับรถที่ออกโดยพนักงานเจาหนาที่
หรือสมาคมยานยนตที่ไดรับอนุญาตจากรัฐบาลของประเทศที่มีความตกลงดังกลาวกับรัฐบาลไทย อาจใช

ใบอนุญาตขับรถของประเทศนั้นขับรถในราชอาณาจักรไดตามประเภทและชนิดของรถที่ระบุไวใน
ใบอนุญาตขับรถนั้น แตตองปฏิบัติตามอนุสัญญาและหรือความตกลงที่มีอยูระหวางรัฐบาลไทย

กับรัฐบาลของประเทศนั้น ๆ และตามบทบัญญัติทั้งหลายในสวนที่เกี่ยวกับหนาที่ของผูขับรถตาม
พระราชบัญญัตินี้

มาตรา ๑๐๗ ในการขนสงประจําทางหรือการขนสงไมประจําทางระหวางจังหวัดหรือระหวาง
ประเทศไทยกับตางประเทศ หามมิใหผูไดรับใบอนุญาตเปนผูขับรถรับบรรทุกผูโดยสารเกินจํานวนที่นั่ง

ผูโดยสารที่กําหนดไวในใบอนุญาต
มาตรา ๑๐๘ เมื่อปรากฏวาผูไดรับใบอนุญาตปฏิบัติหนาที่เปนผูประจํารถผูใดขาดคุณสมบัติ

หรือมีลักษณะตามที่บัญญัติไวในมาตรา ๙๖ มาตรา ๙๗ มาตรา ๙๘ หรือมาตรา ๙๙ หรือบกพรองไป
ในภายหลังเมื่อไดรับใบอนุญาตแลว ใหนายทะเบียนสั่งเพิกถอนใบอนุญาตของผูนั้นเสีย

มาตรา ๑๐๙ ถาผูไดรับใบอนุญาตปฏิบัติหนาที่เปนผูประจํารถผูใดฝาฝน หรือไมปฏิบัติตาม
บทบัญญัติทั้งหลายในหมวดนี้ ใหผูตรวจการมีอํานาจยึดใบอนุญาตปฏิบัติหนาที่เปนผูประจํารถของผูนั้น

๓๕ มาตรา ๑๐๓ ทวิ เพิ่มโดยพระราชบัญญัติการขนสงทางบก (ฉบับที่ ๘) พ.ศ. ๒๕๔๒
๓๖ มาตรา ๑๐๖ ทวิ เพิ่มโดยพระราชบัญญัติการขนสงทางบก (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๓๐