Page 12 - MPFS Final Magazine 2020_Neat
P. 12

अनाथाची माय ——-
                                                                             ं
                                                                        ं
                                                                   सिधुताई िपकाळ !
                                                                                                     ्त
                                                                                           े
                                                                                       - मघना वरक
            MPFS 2021
                                               े
      माय शब्द आहे दोन अक्षरांचा, पण अर्थ आह यात गहन
         ं
      अनताचा l
      माय म्हणजे माता, माय म्हणजे आई, माय म्हणजे
      माउली,                                                  नतच नाते भाकरीशी, नतच नाते भुकशी नतच नाते वेदनेशी, नतच   े
                                                                                              े
                                                                  े
                                                                                     े
                                                                                                     े
      माय म्हणजे जननी ll                                      नाते दुस-यांच्ा दुःखाशी  ll
      यात असते ममता , असते वात्सल्य ,                         ससंधू फलांसह काट स्ीकारते, स्तः मरण यातना सोसत,
                                                                               े
                                                                     ु
                                                                                                                 े
      यात असते उदारता, असते महानता ll                         मरणा-याला जगायला णशकवते ll
      यात असते काळजी, असते सावली ,                            दवा आम्हांला हसायला णशकव, पण रडण्ाचा नवसर पड दऊ
                                                                                                                   े
                                                                े
                                                                                                                 ू
                         े
      यात असते भावना दण्ाची, सव्थस्ाच्ा समप्थणाची  ll         नको, म्हणून दवाला नवनवणारी ,
                                                                            े
                                                              भूतकाळाचे गाठोड  पाठीवर घेऊन पुढ चाला,पण मागेही वळन
                                                                                                                     ू
                                                                               े
                                                                                                 े
               े
      जन्म ददलल्या लकराची माय, तर प्रत्क स्ती असतेच,          पहा म्हणून सांगणारी ll
                     े
                                        े
      पण अनारांची माय ‘एखादी ससंधू’ च बनते ll
                                                              सातबाराच्ा उता-यावर, नव-याबरोबर बायकोचे नाव यावे
                                             े
                                                      े
                                               े
      अनारांच्ा  या यशोदने अनारांना सनार कल, यशोदच      े     म्हणून लढणारी ,
                          े
          ्थ
      काय ससंधूने उज्ज्ल कल ll                                ससाराची पवा्थ न करता, अनायानवरुद्ध आवाज उठवणारी ll
                            े
                          े
                                                                ं
                                             े
      जन्मतःच नकोशी होती, म्हणन नाव ममळाल चचंधी, पण           उन्ाच्ा चटक्ानी तुला घडवल, स्तःच्ा दु:खानी, नतने
                                ू
                                                                                           े
      या चचंधीचीच वात झाली, अनारांची माय झाली ll              दुसऱयांच दु:ख दटपल  ll
                                                                      े
                                                                                 े
                         ू
      आठ मदहनांच्ा पोटशीला, नव-या्थने गोठयात टाकल,            ससंधू अनार होती, म्हणन अनारांची नार झाली, शेंकडों
                                                      े
                                                                                    ू
                             े
      ननष्र कत् पाहून, जनावरही  गदहवरली ll                    अनारांची माय बनली ll
             ृ
         ू
      गोठयातील गाय च माय झाली, हबरुन साद घाल लागली
                                                  ू
                                    ं
      ll                                                      पतीने नतला घरातनू हाकलल, पण त्ाच शेवटच घरट ससंधूने
                                                                                                              े
                                                                                        े
                                                                                                  े
                                                                                                          े
                                                              आपल्या अंगणात बांधल ll
                                                                                     े
      गोठयातच जन्म झाला अभ्रकाचा, आणण मुक्ा                   अनार पतीची माय होऊन, गाईने णशकवलल्या माणसुकीच        े
                                                                                                     े
      जनावरातील माणूसकीचा ll                                  दश्थन घडवल ll
                                                                          े

      गाईनेच नवीन जीवाला आधार ददला, जगण्ाचा अर्थ               मला आईची ‘माय‘ व्ायचय’, या दूर सारलल्या पोटच्ा
                                                                                                      े
                                                                                        ं
      ससंधूला णशकवला ll                                       लकीच्ा शब्दानी ससंधुताई धन झाली l
                                                                े
      गोठयातच जन्म घेतला अनारांच्ा ‘ मायने‘ , ससंधुताई         अशा अनेक ‘माय ‘ तयार होऊ दत ,म्हनून दवाला नवनवू
                                                                                                       े
                                                                                             े
      सपकाळने ll                                              लागली ll
      रल्ेत भीक मागणारी, स्मशानात राहाणारी, जळणाऱया           तेहतीस कोटी दवांना,उदरात घेतल गाईने , हजारो अनारांना
       े
                                                                             े
                                                                                              े
      चीतेवर भाकर भाजून खाणारी ,                              पदरात घेतल ससंधूने l
                                                                          े
          ं
                   े
                                            े
       गाण म्हणून रशन ममळवणारी, पोटच्ा लकराला दूर             ससंधूच्ा समाजकाया्थत अगणणत हात ममसळोत, अनारांच्ा
      सारून, अनार बालकांना आधार दणारी ll                      कल्याणार्थ
                                     े
                                                                                 े
                                                              भवससंधुला उधाण यवो ll
      वारसा  .... ना ांचा  .... सं कृ तीचा  .... कलेचा  ….
                                                                                       आ ण .... शौया चा !!!
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17