Page 4 - สัญญาณอันตราย
P. 4
4
นครกลืนน ่าลายค่าโตลงล่าคออย่างล่าบากยากเย็น ผีห่าซาตานตัวไหนกัน
ที่มันดลใจให้เขาคิดไปได้ไกลถึงขนาดนั นกัน...
“ไอ้พวกนี้น่ะ..เวลามันขึ้นรถมามันมักจะกระสับกระส่ายนั่งไม่
ติดตลอดเวลา ไม่พูดไม่จาแม้ว่าเราจะชวนคุย” เขานึกถึงค่าพูดของเพื่อนที่
ขับแท็กซี่ในคิวรถเดียวกันที่เคยถูกปล้นมาก่อนแล้วมาเล่าให้เขาฟัง.... ยิ่งนึกก็
ยิ่งใจเสีย เพราะที่เพื่อนเขาเล่ามามันเริ่มจะใกล้เคียงชายหนุ่มที่เบาะหลังเขา
ณ ตอนนี เข้าไปทุกขณะแล้ว!!
“เหงื่อมันจะออกเยอะผิดปกติ ทั้งๆที่เครื่องปรับอากาศรถเรา
นะก็เย็นฉ่ า” ยิ่งเขาคิดตามเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเริ่มซ้อนทับกับภาพของชายหนุ่มที่
ก่าลังหายใจหอบแรงในกระจกหลังที่เขามองอยู่
“แล้วพอถึงที่เปลี่ยวๆ มันก็จะเริ่มท าท่าทางแปลกๆ” นคร
ช่าเลืองไปที่เบาะหลัง และยิ่งเห็นชายหนุ่มที่ก่าลังนั่งบิดไปมาอย่างถนัดตา
...!! เขายิ่งใจไม่ดีเข้าไปใหญ่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ นกับเขาในอนาคตอันใกล้นี
หรือไม่! ที่ส่าคัญเขาไม่เคยถูกปล้นมาก่อนเลยยิ่งท่าให้ไม่รู้ว่าต้องวางตัวใน
สถานการณ์เช่นนี อย่างไร!!..
“สุดท้ายพอมันเจอที่เหมาะๆ มันก็จะเอนมาที่ข้างๆที่นั่ง
คนขับแล้วบอกว่า....!” เขาเริ่มอยากภาวนาวิงวอนกับพระเจ้าให้เขาคิดผิดเอง
อย่างน้อยก็ขอให้ชายหนุ่มไม่ใช่คนอย่างที่เขาคิด
“พี่จอดก่อน!!” จะไม่ให้นครสะดุ้งได้อย่างไร ก็อยู่ๆคนที่อยู่
ด้านหลังก็มาบอกให้จอดชนิดริมฝีปากแทบติดใบหูอย่างนี ..... แถมตรงนี มันยัง
เปลี่ยวสุดๆ!!
“เอี๊ยดดดดดด.....!!” เท้าของนครเหยียบเบรกเองตามสันชาติ
ญาณด้วยความตกใจ รถทั งคันถูกแรงเสียดสีของผ้าเบรกดึงให้หยุดชะงักจนล้อ
หลังแทบลอย ยังดีที่เข็มขัดนิรภัยท่างานของมันได้ดีเกินร้อยที่ยึดร่างของเขา
ไม่ให้พุ่งไปข้างหน้าที่มีกระจกกันลมรออยู่ แต่ชายหนุ่มเบื องหลังไม่เหมือนกัน
ห้องสมุดประชาชนอ าเภอโชคชัยจังหวัดนครราชสีมา BY นัฐรินทร์
