Page 13 - PDF
P. 13

13                               ภาษากลุ่มประชาคมอาเซียน






                                 เรื่องที่ 1.1.4 ความส าคัญของภาษาในการสื่อสาร

                                      ลาวเป็นประเทศที่มีพรมแดนติดกับประเทศไทย และเป็นประเทศเพื่อนบ้านที่มี
                      ขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมที่คล้ายคลึงกับไทยมากที่สุด แม้ว่าภาษาที่ใช้ในการ

                      ติดต่อสื่อสารและท าธุรกิจต่างๆใน สปป. ลาว จะมีหลายภาษา ได้แก่ ภาษาลาว ไทย เวียดนาม

                      อังกฤษ ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น รวมทั้งภาษาต่างประเทศอื่นๆ และภาษาท้องถิ่นเช่น ภาษาไท ภาษาม้ง เป็น

                      ต้น แต่ส าหรับภาษาที่ถูกใช้งานอย่างเป็นทางการนั้น คือ ภาษาลาว โดยรัฐธรรมนูญของ

                      สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว บัญญัติให้ ภาษาลาว เป็นภาษาราชการ ดังนั้น การเรียนรู้
                      ภาษาลาว จึงเป็นช่องทางที่ช่วยให้การติดต่อสื่อสารระหว่างประชาชนสองประเทศเป็นไปอย่างมี

                      ประสิทธิภาพ สามารถสื่อความหมายถึงสิ่งที่ต้องการได้อย่างถูกต้อง มีความเข้าใจตรงกัน

                      นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือส าคัญที่ใช้ส าหรับการศึกษาศิลปวัฒนธรรม ตลอดจนแนวความคิด

                      ความเชื่อของประชาชนชาวลาว สร้างความไว้วางใจกันและท าให้เกิดความไกล้ชิดได้ดีกว่าการใช้
                      ภาษาอื่นๆ เช่น ภาษาอังกฤษ ฝรังเศส ญี่ปุ่น หรือภาษาอื่นๆที่เป็นภาษาที่สาม



                      ตอนที่ 1.2 ภาษาลาว

                               เรื่องที่ 1.2.1 ความเป็นมาของภาษาลาว

                                      พอนสิริ อุไทวัน และคณะ  (2014)  กล่าวไว้ในแบบเรียนภาษาลาว ชั้น

                      มัธยมศึกษาปีที่ 5 ว่า ภาษาลาวเป็นภาษาหนึ่งในตระกูลภาษาไต  (Tai)  ซึ่งใช้อยู่ในหลายประเทศ
                      แถบเอเชียอาคเนย์ อักษรในภาษาลาวมีสองแบบคือ อักษรลาวเดิม (ອ ັ ກສອນລາວເດ ີ ມ) ซึ่งเป็น

                      อักษรที่ใช้ในงานทางสังคมและงานราชการจนถึงปัจจุบัน และอักษรธรรมลาว (ອ ັ ກສອນທ ໍ າລາວ)

                      ซึ่งใช้เขียนค าสอนในพระพุทธศาสนาลัทธิเถระวาท โดยสันนิษฐานว่าอักษรลาวเดิม ได้เค้าโครงมา

                      จากอักษรเทวะนาคี ของชาวอารยันซึ่งอาศัยอยู่ทางตอนเหนือของประเทศอินเดียที่ในเวลาต่อมา

                      เรียกว่าอักษรสันสกฤต โดยลาวได้รับอักษรนี้มาใช้ในช่วงระหว่างปี พ.ศ. 613-670 ส่วนอักษรธรรม
                      ลาวนั้น เป็นอักษรที่ได้รูปแบบมาจากภาษาบาลีของชาวแคว้นมคธซึ่งอาศัยอยู่ในอินเดียตอนใต้

                      โดยภาษาบาลีได้ถูกเผยแผ่ลงมาในดินแดนสุวรรณภูมิผ่านประเทศเมียนมาและชนชาติมอญ สู่

                      อาณาจักรล้านนา ล้านช้าง ซึ่งต่อมาคือประเทศลาวที่ได้รับอักษรธรรมนี้มาใช้ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2066

                               เรื่องที่ 1.2.2 ลักษณะและโครงสร้างของภาษาลาว
                                      พอนสิริ อุไทวัน และคณะ (2014) กล่าวถึงลักษณะของภาษาลาวว่าเป็นภาษาที่

                                                       ້
                      มีค าพื้นฐานเป็นค าโดด เช่นค าว่า ດ ິ ນ ນ ໍ າ ລ ົ ມ ໄຟ ນ ົ ກ ເປ ັ ດ ໄກ ່  ส่วนค าที่มีสองพยางค์ขึ้นไปมัก
                      เป็นค าที่รับมาจากภาษาอื่นเช่น  ภาษามอญ  เขมร  อังกฤษ  ฝรั่งเศสและบาลีสันสกฤต    เช่นค าว่า
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18