Page 3 - PDF
P. 3
3 ภาษากลุ่มประชาคมอาเซียน
บทน า
การเรียนรู้ภาษาใดภาษาหนึ่งให้เข้าใจอย่างถ่องแท้และสามารถใช้งาน ในการ
ติดต่อสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพนั้น สิ่งหนึ่งซึ่งมีความส าคัญและต้องศึกษาควบคู่กันไปคือสภาพ
สังคม เศรษฐกิจ การเมือง วัฒนธรรม และความเป็นอยู่ของชนชาตินั้นๆ ทั้งนี้เพื่อให้เกิดความรู้ความ
เข้าใจ ที่ถูกต้อง เนื่องจากสิ่งเหล่านี้ล้วนมีความสัมพันธ์ทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อการใช้ภาษา
ภายใต้ความรู้สึก ความเชื่อและทัศนคติในการด ารงชีวิต ดังนั้นการศึกษาภาษาลาวจึงต้องเรียนรู้
ความเป็นคนลาวควบคู่กันไปด้วยเพื่อให้ผู้เรียนมีความเข้าใจและสามารถใช้ภาษาได้อย่างถูกต้อง
เหมาะสมกับสถานการณ์ และความคิดความเชื่อของคนลาว ส าหรับเนื้อหาในหน่วยการเรียนนี้ แบ่ง
ออกเป็นสองส่วน ส่วนแรกจะเป็นการศึกษาความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชน
ลาว เพื่อให้ผู้เรียนมีความเข้าใจในสภาพสังคม เศรษฐกิจ การเมืองการปกครอง และวัฒนธรรมของ
สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว จากนั้นในส่วนที่สองจะเป็นการศึกษาองค์ประกอบพื้นฐาน
ต่างๆของภาษา ได้แก่ พยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ เพื่อใช้เป็นพื้นฐานส าหรับการผสมค าและสร้าง
ประโยคในหน่วยการเรียนต่อไป
ตอนที่ 1.1 ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
เรื่องที่ 1.1.1 แนะน าประเทศลาว
ประเทศลาว หรือชื่อเต็มคือ ”สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.
ลาว) The Lao People’s Democratic Republic” เป็นประเทศหนึ่งในภูมิภาคเอเชียตะวันออก
เฉียงใต้ มีอาณาเขตติดกับทางทิศเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยรวมระยะทาง
ประมาณ 1,754 กม. ตั้งแต่จังหวัด เชียงราย ไล่ลงมาจนถึง อุบลราชธานี รวม 12 จังหวัดได้แก่
เชียงราย พะเยา น่าน อุตรดิตถ์ พิษณุโลก เลย หนองคาย บึงกาฬ นครพนม มุกดาหาร
อ านาจเจริญ และอุบลราชธานี ตามล าดับ และมีแม่น ้าโขง (คนลาวเรียกว่า “แม่น ้าของ”) เป็นเส้น
กั้นเขตแดนที่ส าคัญระหว่างสองประเทศ ลาวเป็นเพื่อนบ้านที่ส าคัญของประเทศไทย ประชาชนทั้ง
สองประเทศมีความใกล้ชิดและมีวัฒนธรรมประเพณีที่คล้ายคลึงกัน สปป. ลาวมีขนาดประมาณ
ครึ่งหนึ่งของประเทศไทย ทั้งสิ้น 236,800 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 148 ล้านไร่ (เกือบ
ครึ่งหนึ่งของประเทศไทย และเป็นอันดับที่ 84 ของโลก) เมืองหลวงคือ นครหลวงเวียงจันทน์
ซึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามกับจังหวัดหนองคายของประเทศไทย ภูมิประเทศของ สาธารณรัฐประชาธิปไตย
ประชาชนลาวนั้น พื้นที่ส่วนใหญ่ ร้อยละ 90 เป็นภูเขาและที่ราบสูง ยอดเขาที่สูงที่สุดคือ ภูเบี้ยอยู่
