Page 75 - BookYana_forebook
P. 75
6. หน้าประตูทางเข้าเอเชียทีค ซอย 1
7. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
8. กองบัญชาการต ารวจนครบาล วังปารุสกวัน
9. บริเวณถนนสุรศักดิ์
10. ถนนลาดหญ้า
การออกแบบหลุมหลบภัยเป็นไปตามมาตรการการป้องกันภัยทางอากาศที่จัดแยกหลุมหลบภัย
ออกเป็น 3 ประเภทคือ หลุมหลบภัยส่วนบุคคล หลุมหลบภัยตามที่ท างาน โรงเรียน หรือสถานที่ราชการต่างๆ
และหลุมหลบภัยในที่สาธารณะ
ลักษณะของหลุมหลบภัย จะมีประตูเตี้ยๆ 2 บานด้านในมีช่องระบายอากาศ จุได้ 30-50 คน คอนกรีต
มีความแข็งแรง หนา ทนทานแรงระเบิด ด้านบนของหลุมหลบภัยจะมีพื้นที่ไว้หล่อดิน และยังเป็นตัวที่รองรับ
แรงระเบิดด้วย เมื่อมีเครื่องบินข้าศึกบินเข้ามาโจมตีทิ้งระเบิด หน่วยระวังภัยของรัฐบาลจะส่งสัญญาณเตือน
โดยการเปิดไซเรนเสียงก้องกังวานไปทั่วซึ่งชาวบ้านจะเรียกเสียงนี้ว่า เสียงหวอ เมื่อได้ยินเสียงหวอเตือนแล้ว
ทุกคนจะรีบวิ่งไปยังหลุมหลบภัยเพื่อความปลอดภัย
ปัจจุบันหลุมหลบภัยที่กล่าวมาข้างต้น คงเหลืออยู่เพียงที่สวนสัตว์เขาดิน กองบัญชาการต ารวจนคร
บาล และที่เอเชียทีคเท่านั้น โดยได้รับการปรับปรุงให้เป็นอนุสรณ์และสถานที่ท่องเที่ยว นอกนั้นถูกเปลี่ยน
สภาพจนไม่เหลือเค้าเดิมหรือฝังกลบไปหมดแล้ว
42-74
