Page 374 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 374
162
ไม่สะสมสิ่งที่เกินความ
จําเป็น ในการดํารงชีวิต อธิบายได ้ว่า มนุษย์เป็นสิ่ง
แต่ก็มิใช่ทําตนให ้แร ้นแค ้น สมมุติ เท่ากับสิ่งทั้งหลาย
จนเกินไป แต่สิ่งสมมุติ ที่เป็นมนุษย์นี้ มี
ช่องทางธรรมชาติ
ให ้เดินทางสายกลาง ที่สามารถจะเข ้าถึงธรรมชาติ
แท ้ หรือความว่างแท ้ได ้
การปล่อยวางทางด ้านวัตถุที่
เป็นรูปธรรม ทําได ้ง่ายกว่า ช่องทางนั้นก็คือตาที่สาม
การปล่อยวางทางใจ ซึ่งเป็น หรือจักระหก คือบริเวณ
นามธรรม กึ่งกลางสมอง หรือเรียกว่า
ต่อมใต ้สมอง
การปล่อยวางทางรูป หรือ (Pituitary gland) ซึ่งตรงกับ
กองรูปขันธ์ ได ้แก่ส่วนที่เป็น บริเวณหน้าผาก
รูป ร่างกาย พฤติกรรม ฯลฯ
ตาที่สาม (Third Eye) จะให ้
การปล่อยวางทางนามธรรม ความรู้สองแบบ
หรือกองนามขันธ์ ได ้แก่
ความรู้สึกเสวยรสอารมณ์ แบบแรก คือให ้ความรู้แบบ
ความจําได ้หมายรู้ ความปรุง ทิพยอํานาจ คือเรื่องราว
แต่ง และความรู้แจ ้งอารมณ์ เร ้นลับ เรื่องราวที่เกี่ยวกับ
ทางอายตนะหก คลื่นละเอียดเหนือมิติหยาบๆ
ของมนุษย์ ได ้แก่ กสิณ
การปล่อยวาง มีสองแบบ อภิญญา วสี มโนมยิทธิ ฯลฯ
คือแบบมีขั้นตอน และไม่มี
ขั้นตอน แบบมีขั้นตอนคือ แบบที่สอง ให ้ความรู้ที่
ทางๆ โน้น มีทุกข์ สมุทัย เหนือกว่าแบบแรก
นิโรธ มรรค เป็นสําคัญ แต่แหล่งกําเนิดความรู้ มิได ้
อยู่ที่ตัวตาที่สามเอง
ส่วนทางๆ นี้ เป็นแบบการ เพราะตาที่สาม ก็ยังถือว่าเป็น
ปล่อยวางทางธรรมชาติ "มายา" อยู่
ได ้แก่ การโพล่งเดียวเข ้าสู่
ธรรมชาติแท ้
