Page 44 - 1.ประวัติศาสตร์ชาติไทย ประถม สค.12024
P. 44

35





                               3. พ่อขุนรามค าแหงมหาราช ขึ้นครองราชย์ เป็นยุคที่สุโขทัยเจริญรุ่งเรืองมาก

                  ทั้งทางการเมือง เศรษฐกิจ สังคม ศาสนา และวัฒนธรรม  โดยเฉพาะการประดิษฐ์อักษรไทย
                  ในปี พ.ศ. 1826 ดัดแปลงมาจากอักษรขอม เป็นการแสวงหาวิธีการที่จะท าให้ได้มา


                  ซึ่งเอกลักษณ์ของชาวไทย เพื่อให้แตกต่างไปจากขอม ซึ่งมีอิทธิพลครอบง าขณะนั้น รวมทั้ง
                  รูปแบบสถาปัตยกรรม ขนบประเพณี และการปกครอง โดยเฉพาะการขยายพระราชอาณาเขต

                  ออกไปกว้างขวาง ทรงใช้พระราโชบายในการรวมเมืองต่าง ๆ และใช้รูปแบบการปกครอง

                  แบบพ่อปกครองลูก แบบกระจายอ านาจ และแบบที่คล้ายกับประชาธิปไตย

                                4. พญาเลอไท เป็นโอรสของพ่อขุนรามค าแหงที่เป็นอุปราชครองเมืองศรีสัชนาลัย

                  และส่งไปเป็นทูตเพื่อเจริญสัมพันธไมตรีกับจีน เมื่อพระองค์กลับจากภารกิจที่จีน ขึ้นเป็นกษัตริย์

                  ตามสิทธิ์ในการสืบทอดต าแหน่ง และเมื่อล่วงมาถึงสมัยนี้ วัฒนธรรมต่าง ๆ ได้เปลี่ยนไปมาก

                  โดยเฉพาะระบบการปกครองแบบใกล้ชิดประชาชน แบบพ่อกับลูกที่เคยวางไว้ในสมัย

                  พ่อขุนรามค าแหง เริ่มหย่อนยานลง พญาเลอไทจึงไม่สามารถสานต่อความรุ่งเรืองของสุโขทัยได้

                                5. พญางั่วน าถม เป็นโอรสของพ่อขุนบานเมือง ขึ้นครองราชย์ เมื่อปี

                  พ.ศ. 1882 ได้แต่งตั้งพญาลิไท ซึ่งเป็นโอรสของพญาเลอไทไปเป็นอุปราชครองเมืองศรีสัชนาลัย

                  พญางั่วน าถมไม่มีความสามารถในการปกครองเมือง เนื่องจากเมืองต่าง ๆ ได้ถอนตัวออกไปจาก

                  สุโขทัยเป็นจ านวนมาก อ านาจทางการเมืองและเศรษฐกิจเสื่อมลงเมื่อพญางั่วน าถมสวรรคต

                  ใน พ.ศ. 1890

                                6. พระมหาธรรมราชาที่ 1 (พญาลิไท) เป็นกษัตริย์ที่ทรงพระปรีชาสามารถมาก

                  ทรงมีนโยบายในการรักษาเสถียรภาพบ้านเมืองโดยใช้ศาสนาเป็นสื่อ โปรดเกล้าฯ ให้สร้าง

                  พระพุทธรูปส าคัญขึ้น 4 องค์ คือ พระพุทธชินราช พระพุทธชินสีห์ พระศรีศาสดา และพระเหลือ

                  และทรงพระราชนิพนธ์ไตรภูมิพระร่วง พระองค์เสด็จออกผนวชเพื่อผ่อนคลายความตึงเครียด
                  ในสงคราม พระมหาธรรมราชาที่ 1 ย้ายไปประทับที่เมืองสองแคว เพื่อป้องกันเขตแดนของ


                  สุโขทัยแก่พระเจ้าฟ้างุ้ม พระเจ้าอู่ทอง และย้ายเมืองสองแคว (พิษณุโลก) มาตั้งที่ริมฝั่งแม่น้ าน่าน
                  เหนือตัวเมืองเดิมขึ้นมาประมาณ 10 กิโลเมตร เพราะชัยภูมิเหมาะสม ประทับอยู่ที่เมืองสองแคว

                  7 ปี คือ ตั้งแต่ พ.ศ. 1905 ถึง พ.ศ. 1912 และได้สวรรคต ณ ที่แห่งนั้น

                                7. พระมหาธรรมราชาที่ 2 เป็นโอรสของพญาลิไท ทรงเป็นกษัตริย์ที่ใฝ่ในการ

                   ท านุบ ารุงพระพุทธศาสนา แต่ในช่วงนี้อาณาจักรกรุงศรีอยุธยา โดยสมเด็จพระบรมราชาธิราช

                   ที่ 1 (ขุนหลวงพะงั่ว) กษัตริย์อยุธยาในเวลานั้น พยายามรวบรวมเมืองต่าง ๆ ไว้ในอ านาจ

                   ได้น าทัพมาตีสุโขทัยหลายครั้ง เริ่มตั้งแต่ พ.ศ. 1914 จนถึง พ.ศ. 1921 พระมหาธรรมราชาที่ 2
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49