Page 58 - My Father-Final Marathi

माझ्या आईच्या ननधनानुंतर मी मया पादकु ा अमेररके ला घेऊन गेलो आणि तेर्थे जवळ जवळ ८ वर्े मयाुंची पजू ाअचाग के ली. नुंतर मी मया पादकु ा व्हत्जगननयातील चाुंदटल्य येर्थील साईिािा मुंददरास दान के ल्या. मयाची आता तेर्थे
पजू ाअचाग होते आणि मया दठकािी भेट देिाऱ्या साईभक्ताुंना मयाचे दर्गन घेता येते. या पादकु ा लमळिुं हा माझ्या वडडलाुंच्या आयष्ु यातील एक मोठा मैलाचा दगड ठरला, तसुंच आयष्ु यातील र्ेवटची ३० वर्ग मयाची पजू ाअचाग करायला लमळिुं ही मयाुंची मया प्रनत असलेली भक्ती आणि वचनिद्धता याुंची साक्ष देतात. नवलाची गोष्ट म्हिजे मयाुंनी आयष्ु यात या गोष्टीची कधीही जादहरात के ली नाही. (सुंदभ:ग लर्डीच्या साई िािाुंच्या पण्ु यातील पादकु ा, १९५३)
पान ७० समारोप
या पस्ु तकातनू ननष्कर्ग काढताना मी दोन गोष्टी साुंगेन
एक, माझ्या वडीलाुंचा र्ेकडो लोकाुंना मानलसक आणि आध्यत्ममक आधार होता ज्याुंच्या ववर्यी मयाुंना खात्री आणि ववर्शवास होता. ज्याुंनी हे के लुं मयाुंना मयाुंच्या उद्ददष्टाुंमध्ये सफलता लमळाली मग ती आध्यत्ममक असतील नाहीतर भौनतक. मया सवाांना अध्यात्ममकतेकडे काही प्रमािात जाता आले.
दसु रुं, जर अर्ी एखादी गोष्ट असेल जी योग ववद्यार्थयाांनी माझ्या वडीलाुंच्या जीवनातनू लर्कावी तर ती म्हिजे "मनाची र्ाुंतता आणि िुद्धीची त्स्र्थरता".
!!!!ओम र्ाुंती!!!!
पान ७१
मला वेदना होताना आठवता की जेव्हा मी तमु ची अवज्ञा के ली. मलादःुखहोतुंजेव्हामीतुमच्याकडेदलु गक्षकेल्याचुंआठवत.
मला वेदना होताना आठवता की जेव्हा मी तम्ु हाला पिू गपिे समजू र्कलो नाही मलावेदनाहोतानाआठवताकीतम्ु हीमलानेहमीचक्षमाकेलीत.