Page 4 - ผู้ถึงพร้อมดว้ยศีล
P. 4
ผู้ถึงพร้อมด้วยศีล
ของที่เขาให้ ไม่ประพฤติตนเป็นขโมย เป็นผู้สะอาดอยู่
๓. ละความประพฤติการกระท้าอันเป็นภัยแก่พรหมจรรย์ ประพฤติใน
พรหมจรรย์ ประพฤติห่างไกลให้เว้นขาดจากเมถุนอันเป็นกิจของชาวบ้าน
๔. ละการพูดเท็จ เว้นขาดจากการพูดเท็จ พูดแต่ค้าจริง ด้ารงค้าสัตย์
มีถ้อยค้าเป็นหลักฐาน เชื่อถือได้ ไม่พูดลวงโลก
๕. ละค้าส่อเสียด เว้นขาดจากค้าส่อเสียด ฟังจากข้างนี้แล้วไม่ไปบอกข้างโน้น
เพื่อให้คนกลุ่มนี้แตกร้าวกัน หรือฟังจากข้างโน้นแล้วไม่มาบอกข้างนี้ เพื่อให้
คนกลุ่มโน้นแตกร้าวกัน สมานคนที่แตกร้าวกันแล้วบ้าง ส่งเสริมคนที่
สามัคคีพร้อมเพรียงกันแล้วบ้าง ชอบคนผู้สามัคคีพร้อมเพรียงกัน
เพลิดเพลินในคนผู้สามัคคีพร้อมเพรียงกัน กล่าวแต่ค้าที่ท้าให้คนสามัคคี
พร้อมเพรียงกัน
๖. ละค้าหยาบ เว้นขาดจากค้าหยาบ กล่าวแต่ค้าที่ไม่มีโทษ เพราะหู ชวนให้รัก
จับใจ เป็นของชาวเมือง คนส่วนมากรักใคร่พอใจ
๗. ละค้าเพ้อเจ้อ เว้นขาดจากค้าเพ้อเจ้อ พูดถูกเวลา พูดแต่ค้าที่เป็นจริง
พูดอิงอรรถ พูดอิงธรรม พูดอิงวินัย พูดแต่ค้ามีหลักฐาน มีที่อ้างอิง
มีที่ก้าหนด ประกอบด้วยประโยชน์ในเวลาอันควร
๘. เว้นจากการพรากพืชพันธุ์แม้ต้นกล้า
๙. ฉันอาหารหนเดียว งดการฉันอาหารในเวลากลางคืน เว้นขาดจากการฉัน
อาหารในเวลาวิกาล.
๑๐. เว้นขาดจากการฟ้อนร้า ขับร้อง บรรเลงดนตรี และดูการเล่นการแสดง
อันเป็นภัยแก่กุศล
๑๑. เว้นขาดจากการทัดทรงประดับ และตบแต่งร่างกายด้วยดอกไม้ ของหอม
และเครื่องประเทืองผิว อันเป็นที่ตั้งแห่งการแต่งตัว.
๑๒. เว้นขาดจากการนั่งนอนบนที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่
๑๓. เว้นขาดจากการรับทองและเงิน.
๑๔. เว้นขาดจากการรับธัญญาหารดิบ (ข้าวเปลือก ข้าวสาร ข้าวสาลี ข้าวโพด
ลูกเดือย ข้าวฟ่าง เมล็ดหญ้าตีนตุ๊กแก)
๔
ถ่ายทอดค าสอน ตถาคต อรหันตสัมมาสัมพุทธะ โดย หญ้าพันปี
