Page 126 - แง่มุมความรัก

ลีลาค่อยๆ พิงผนังพร้อมกันกับที่ตัวของเธอค่อยๆ รูดตกลงมานั่งใน

ท่าจับเข่า ดวงตาของลีลาเริ่มเหม่อลอย เธอเริ่มต้นเข้าไปในโลกแห่งความฝัน
ของเธอแล้ว
ตั้งแต่เด็กๆ ลีลาชอบอยู่คนเดียวเพราะจะไม่มีใครมากวนเธอ หรือ

มองว่าเธอบ้าเวลาที่เธอหลุดไปอยู่ในโลกของตัวเอง ลีลาชอบนั่งรถของป้า
เพราะป้ามักเปิดเพลงคลอในรถตลอดซึ่งมันช่วยให้โลกปลอมๆ ของเธอแล่น

อยู่ได้อย่างมีความสุข
แต่วันหนึ่งป้าก็หายไป ป้าไม่ค่อยกลับบ้าน ลีลาเคยได้ยินมาว่าป้ามี
ครอบครัวใหม่แล้วที่อีกจังหวัดหนึ่งทางตอนใต้ของประเทศ แต่ถึงกระนั้นลีลา

ก็ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองขาดอะไรเพราะเธอจินตนาการมันออกมาได้ทุกๆ อย่าง
เธอสามารถจินตนาการว่าก�าลังกอดพ่อกับแม่ผ่านทางการกอดหมอนข้างเน่าๆ

ของเธอ แม้ว่ามันจะไม่อุ่นแต่เธอก็ยังได้กอด แม้ว่ามันจะพูดไม่ได้แต่เธอคิด
ค�าพูดและจินตนาการว่ามันพูดเอาเองได้
น�้าค้างเป็นเพื่อนคนแรกสมัยอยู่อนุบาล 2 ที่เข้ามาชวนเธอให้ไปก่อ

กองทรายด้วยกัน แม้น�้าค้างจะไม่ใช่เพื่อนที่ดีที่สุดแต่ลีลาชอบเพื่อนคนนี้ที่สุด
ส่วนลม ลีลาชอบทุกอย่างที่เป็นลม เธอคิดว่าไม่เคยชอบใครเท่านี้มาก่อน

ในช่วงแรกที่เธอย้ายเข้าโรงเรียนมา ลมพยายามชวนเธอคุยตลอด แม้บางครั้ง
ลมจะกวนตีนเธอ แกล้งเธอ แต่เธอก็มีความสุข ความรู้สึกนี้ค่อยๆก่อตัวขึ้นมา
และมันมากขึ้นเรื่อยๆ จนเมื่อไหร่ไม่รู้ที่โลกแห่งความเพ้อฝันของเธอ จ�าเป็น

ต้องมีลมอยู่ในนั้น
ลีลานั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยแต่เธอก็มีความสุข ในขณะที่น�้าตาหยด

ใสๆ ค่อยๆ ไหลลงมา หยดแล้วหยดเล่า ความรู้สึกมีความสุขค่อยๆ หายไป
ในใจเริ่มร้องเตือนถึงความเป็นจริงที่ลีลาก�าลังเผชิญอยู่
ลีลาอยากเป็นที่สนใจของคนรอบข้างตั้งแต่ตอนเด็กๆ แต่เธอไม่มีอะไร

โดดเด่นเลยสักอย่างเดียว นอกจากนั้นเธอยังเข้าหาคนไม่เก่ง สังคมที่ลีลาเผชิญ
มาตั้งแต่ตอนเด็กจึงเป็นอากาศธาตุที่เธอคิดขึ้นมาเองทั้งนั้น แม้จะเหงา แต่ก็

ศศินบุญ ลีลาวณิชย์ 123