Page 131 - จิตรกรรมปริศนาธรรมภาคใต้
P. 131
12) ชรํามรณะ ในห่วงโซ่น้ี เขียนเป็น ภาพคนแก่เดนิถอืไม้เท้าหลงัค่อมทุลกัทุเลหมายถงึ “ชรา” ความเสื่อมแห่งอินทรีย์ ในความหมาย ของ ภาษาธรรม คือ การเกิดทุกข์ แล้วก็ดับไป เกิดขึ้น ต้ังอยู่ ดับไป เม่ือความชรามีมา การแตกดับแห่ง ขันธ์ ก็จะติดตามมา เป็นสายโซ่ แห่งสังสารจักร หรือ สายโซ่แห่ง ปฏิจจสมุปบาท หมุนเวียน ต่อเนื่อง
ต่อไปสู่ ภาพห่วงโซ่ท่ี 1 คือ อวิชชา อีก (ภาพท่ี 3-21)
ภําพท่ี 3-21 ชรามรณะ
ชาติ
ภพ
อุปาทาน
ชรามรณะ
ตัณหา
อวิชชา
เวทนา
สังขาร
ผัสสะ
วิญญาณ
อายตนะ
นามรูป
ทุกข์
ภําพที่ 3-22 แผนผังโครงสร้างปฏิจจสมุปบาท
จากภาพห่วงโซ่ที่ 12 แล้วก็หมุนกลับไปสู่ห่วงโซ่ที่ 1 อีก เพราะอะไร ก็เพราะว่า ตราบใดท่ีตัว อวิชชา ยังมีอยู่ มันก็จะครอบงาทุกขณะ แล้วแต่ว่า อารมณ์ใด จะเกิดขึ้น พอขาดสติ อวิชชาก็เข้าสิงแล้วก็ปรุงสายโซ่ เสวยอารมณ์นั้นๆ ไป จนครบวง 12 อาการ วงแล้ววงเล่า ผลที่ตามมา ก็คือ ความทุกข์ที่มิรู้จบรู้สิ้น
121
