Page 152 - จิตรกรรมปริศนาธรรมภาคใต้
P. 152
3.3 เนื้อหําสําระภําพปริศนําธรรม
การดาเนินเน้ือหาภาพจบเป็นตอน โดยเร่ิมจากภาคต้น เป็นภาคมิจฉาทิฐิ มีความหลงจึงจมอยู่ในความทุกข์ มิจฉําทิฐิ คือ ความเห็นผิด ประกอบด้วย กาย นาม และรูป, ตัณหาทั้ง 3, ปฏิจจสมุปบาท, อวิชชา, ภัยแห่ง วัฏฏะ, สังสารวัฏ, ผลของอวิชชา เป็นต้น ซ่ึงสอดคล้องกับอริยสัจจ์ 4 ในเร่ืองของทุกข์ และทุกขสมุทัย เน้ือหาภาคปลาย เป็นภําคสัมมําทิฐิ ดับทุกข์สิ้นเชิง ซึ่งเป็นความเห็นชอบสอดคล้องกับอริยสัจจ์ 4 ในเรื่องของทุกขนิโรธ และทุกขนิโรธ คามนีปฏิปทา ตัวประกอบภาพเน้ือหา บาเพ็ญโลกุตรธรรม, ศึกษาและปฏิบัติธรรม, มรรคผล, นิพพาน, พ้นจากอุปทาน
และอานิสงส์ของธรรมะ เป็นต้น ซึ่งเป็นสาระธรรมตลอดเร่ือง
มิจฉําทิฐิ
ทุกข์ และทุกขสมุทัย
สัมมําทิฐิ
ทุกขนิโรธ และทุกขนิโรธคํามินีปฏิปทํา
1) นาม-รูป
2) ตัณหาทั้ง 3
3) ปฏิจจสมุปบาท 4) อวิชชา
5) ภัยแห่งวัฏฏะ 6) สังสารวัฏ
7) ผลของอวิชชา
1) ศึกษา และปฏิบัติธรรม 2) บาเพ็ญโลกุตรธรรม
3) มรรคผล
4) นิพพาน
5) พ้นจากอุปาทาน 6) อนิสงฆ์ของธรรมะ
ตารางที่ 3-5 เนื้อหาปริศนาธรรมในสมุดภาพปริศนาธรรมไทย
ภาพเหลา่ นแี้ สดงธรรมะตลอดเรอื่ งแตต่ น้ จนปลายคอื เรมิ่ ดว้ ยคนเราเกดิ มาดว้ ยธาตอุ ะไรบา้ งอะไรเปน็ ธาตจุ ติ อะไรเป็นธาตุกาย แล้วกิเลสก่อข้ึนได้อย่างไร หลงอยู่อย่างไร ท่ีว่า หลงเล้ียงไก่ หลงบูชาไฟ หรือหลงเห็นงูเป็นปลา อะไรทานองน้ี และหลงจนไม่กลัวความทุกข์ จึงได้วนเวียนอยู่ในวัฏฏสงสาร วนเวียนในรูป เสียง กลิ่นรส สัมผัส มีสภาพ เหมือนกับปลาอยู่ในน้าก็ไม่รู้จักน้า แล้วจะรู้จักบกได้อย่างไร เพราะฉะนั้น จึงเกลียดธรรมะ นี่จบไปภาคหนึ่ง เป็นภาคแรก
ภาคหลังเร่ิมด้วยความเข้าใจถูกต้องในธรรมะ รับเอาธรรมะไปปฏิบัติโดยวิธีต่างๆ กัน ตามแบบที่สมควร แกเ่ พศ คอื เปน็ เพศบรรพชติ หรอื ฆราวาส แตใ่ นภาพชดุ นถี้ อื เอาบรรพชติ เปน็ สว่ นใหญ่ จงึ แสดงดว้ ยอสภุ กมั มฏั ฐาน ไปสทู่ ส่ี งดั พอสมควร แล้วพิจารณาความจริงของชีวิต โดยอาศัยซากศพเป็นเครื่องช่วยให้เกิดความคิดแยบคาย แล้วก็มีความพอใจ อย่างยิ่ง คือ มีฉันทะในกระทาเหมือนกับได้แก้วอยู่ในมือ นี่เรียกว่า พอใจมาก มีความเพียรติดต่อ เหมือนกับชักสูบ หลอมเหลก็ หลอมทอง, เพยี รตดิ ตอ่ หยดุ ไมไ่ ด้ เวน้ ระยะไมไ่ ด้ ตอ้ งทา จรงิ ๆ, แลว้ มคี วามกลา้ หาญอยา่ งยงิ่ เหมอื นหนตู ดิ ตาม ฆา่ เสอื โครง่ ซงึ่ เปรยี บวา่ กเิ ลสมนั ใหญโ่ ตมากเทา่ เสอื โครง่ ความสามารถของมนษุ ยเ์ ปรยี บเทา่ กบั หนู แตถ่ า้ มคี วามพากเพยี ร
142
