Page 27 - จิตรกรรมปริศนาธรรมภาคใต้
P. 27
ยังรอดและธวัชชัย องค์วุฒิเวทย์, 2559: 25)ซึ่งขรัว อินโข่งถือว่าเป็นช่างเขียนเลื่องลือฝีมือล้าสมัยในศิลปะรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 4 มีรูปแบบ การเขียนที่แปลกใหม่ และเป็นการก้าวข้ามกรอบและกฎเกณฑ์การวาดภาพแบบจารีตประเพณี ซึ่งให้อิทธิพลกับช่างเขียนในสมัยต่อมาจนถึงปัจจุบัน
เนื้อหาภาพปริศนาธรรมของขรัว อินโข่งที่ปรากฏในพระอุโบสถวัดบวรนิเวศวิหารและวัดบรมนิวาส เป็นเรื่อง การสรรเสรญิ “พระรตั นตรยั ” หรอื พระพทุ ธ พระธรรม พระสงฆ์ ดว้ ยการเปรยี บเทยี บหรอื “อปุ มาอปุ ไมย” กบั สงิ่ ตา่ งๆ กนั โดยมีภาพประกอบที่ใช้ตัวละครฉากอาคารสถานที่และบรรยากาศแบบโลกตะวันตกเกือบทั้งหมด (วิไลรัตน์ ยังรอดและ ธวัชชัย องค์วุฒิเวทย์ 2559: 31) ภาพปริศนาธรรมวัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพมหานคร และให้อิทธิพลรูปแบบเนื้อหา และการแสดงออกของช่างเขียนในการเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังในภาคใต้โดยเฉพาะที่เขียนข้ึนในช่วงรัชกาลท่ี 4
ภําพที่ 1-2 ภาพปริศนาธรรมวัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพมหานคร
ภําพที่ 1-3 ภาพปริศนาธรรมวัดโพธิ์ปฐมวาส สงขลา
ภาพปริศนาธรรมท่ีปรากฏในจิตรกรรมฝาผนังภาคใต้ในช่วงรัชกาลที่ 4 – รัชกาลท่ี 8 ดังเช่น วัดโพธ์ิปฐมาวาส จงั หวดั สงขลา เขยี นเรอื่ งปฏจิ จสมปุ บาทและภาพไตรภมู ิ อสภุ ะ10 ภาพธดุ งค์ 13 และภาพปรศิ นาธรรม แสดงการอยรู่ ว่ มกนั ของศาสนาอิสลามและพุทธศาสนาเป็นภาพท่ีเขียนแทรกในภาพพุทธประวัติและชาดก และปรากฏในจิตรกรรมฝาผนัง ของวัดชลธาราสิงเห จังหวัดนราธิวาส และวัดโคกเคียน จังหวัดปัตตานี (ภาพท่ี 1-4) ส่วนในช่วงรัชกาลที่ 1-3 ช่างจะเขียน
17
