Page 75 - การวิจัยทางศิลปะ
P. 75
ฐานความรู้เพื่อการวิจัยทางศิลปะ 67
ความคิดต่าง ๆ ในก่อนหน้านั้น ทั้งในด้านการเมือง เศรษฐกิจ สภาพสังคม และศาสนา ที่ได้ แพร่กระจายอยู่ในสังคมของนักวิจารณ์เอง ซึ่งอาจจะยอมรับหรือปฏิเสธความนึกคิดที่มีมา ก่อนหน้านั้นก็ได้ แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าพวกเขาก็ได้รับการก่อรูปก่อร่างขึ้นมาโดยสิ่งเหล่านั้นเช่นกัน
3. ทั้งศิลปินและนักวิจารณ์ คือ ผู้ซึ่งได้รับประโยชน์และตกเป็นเหยื่อของขนบประเพณี และวัฒนธรรม (they are both benefited and victimized by tradition) ที่ได้รับประโยชน์ ก็เพราะว่าพวกเขารู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ได้ผ่านไปแล้ว และได้รับการสืบทอดเกี่ยวกับความพยายาม ทางศิลปะของอดีตไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเทคนิค วิธีการ สไตล์ และความช่างคิดประดิษฐ์สร้างสรรค์ (creative ingenuity) แต่ในขณะเดียวกันนี้เอง ศิลปินและนักวิจารณ์ก็อาจตกเป็นเหยื่อของขอบเขต ใดๆ ก็ตาม ที่ผูกมัดตนเองไว้กับขนบประเพณีน้ัน ทาให้ไม่ยอมรับคุณค่าในการเปลี่ยนแปลงใหม่ๆ หรือทิศทางแปลกใหม่ของรูปลักษณ์ของศิลปะ
4. ศลิ ปนิ มาสโู่ ลกของงานศลิ ปะ นนั่ เพราะผลลพั ธข์ องอตั ลกั ษณส์ ว่ นตวั ภายในของเขา (His inner dispositions) เบื้องหลัง (background) และพรสวรรค์หรือความสามารถพิเศษ (talent) ส่วน นกั วจิ ารณเ์ ผชญิ หนา้ กบั ผลงานศลิ ปะนนั้ ดว้ ยผลลพั ธอ์ นั เนอื่ งมาจากอตั ลกั ษณส์ ว่ นตวั ภายในเบอื้ งหลงั และทฤษฎตี า่ งๆ ทเี่ กยี่ วกบั ศลิ ปะ ในดา้ นของศลิ ปนิ การตดั สนิ สว่ นตวั ไดส้ รา้ งผลงานศลิ ปะขนึ้ มาชนิ้ หนงึ่ ส่วนในด้านของนักวิจารณ์ การตัดสินส่วนตัวเป็นการตีความและประเมินคุณค่าผลงานศิลปะชิ้นนั้น
5. แมว้ า่ การตดั สนิ ของนกั วจิ ารณจ์ ะมลี กั ษณะเปน็ อตั วสิ ยั (subjective) หรอื ทเี่ ปน็ สว่ นตวั แต่นักวิจารณ์ที่ดี ควรสามารถทาให้การวิจารณ์ประเมินคุณค่าผลงานทางด้านศิลปะเป็นเรื่องของ ภววิสัย (Objective) มีความเป็นมาตรฐานและปราศจากอคติโดยสิ้นเชิง ในฐานะที่เป็นงานศิลปะ และไม่ไปเกี่ยวข้องกับบริบทอื่น ๆ อย่างเช่น ศีลธรรม สังคม การเมือง ตลอดจนองค์ประกอบ และวัฒนธรรม การวิจารณ์ศิลปะที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์
การวิจารณ์ศิลปะของนักวิจารณ์ จะต้องพิจารณาบทบาททั้งเวลา สถานที่ สภาพแวดล้อม วัฒนธรรม อัตลักษณ์ ของงานศิลปะในแต่ละสาขาให้รอบคอบและปัจจัยแวดล้อม เพื่อประเมิน ตัดสิน วิเคราะห์ ตีความ อธิบายให้ผู้ชมหรือผู้ที่สนใจได้เข้าใจ ซึมซับกับงานศิลปะ อย่างตรงไปตรงมา เพื่อเป็นประโยชน์ทางวิชาการเชิงบวก
รูปแบบการวิจารณ์ศิลปะ
รูปแบบการวิจารณ์ศิลปะแบบนักวิชาการ เป็นการเสนอแง่มุมของการวิเคราะห์อย่าง ทะลุปรุโปร่งรวมถึงการให้ความหมายและประเมินคุณค่าผลงานศิลปะ ทั้งปัจจุบันและสืบทอด มาจากอดตี ตลอดจนการเสนอหลกั ฐานทมี่ คี ณุ คา่ ตา่ ง ๆ เปน็ การวเิ คราะหก์ ารตคี วาม แปลความหมาย และประเมินคุณค่างานศิลปะอย่างละเอียดรอบคอบและมีประสิทธิภาพ

