Page 76 - การวิจัยทางศิลปะ
P. 76
68
การวิจัยทางศิลปะ บทที่ 3
รูปแบบการวิจารณ์ศิลปะแบบศิลปิน ศิลปินประเมินตนเอง เป็นการทบทวนความเข้าใจ ในการสร้างสรรค์ผลงาน การวิเคราะห์ตนเอง ประเมินคุณค่าผลงานของตนเอง ตรวจสอบมาตรฐาน ในการสร้างสรรค์ด้านรูปทรงเชื่อมโยงการแสดงออกของเนื้อหาสาระ เพื่อการพัฒนาของหลักการ และกระบวนการสร้างสรรค์
ศิลปินวิจารณ์ศิลปิน ในวารสารศิลปะไทยการวิจารณ์มีการวิเคราะห์ศิลปินด้วยกันเอง เพราะสงั คมไทยยงั ขาดนกั วจิ ารณท์ า หนา้ ทเี่ ปน็ สอื่ กลางระหวา่ งศลิ ปนิ กบั ประชาชนใหเ้ กดิ ความเขา้ ใจ ในวิธีคิด วิธีทาการสร้างสรรค์ผลงานของศิลปิน
ผู้วิจัยควรเลือกรูปแบบการวิจารณ์ศิลปะให้เหมาะสมกับการนาไปใช้ในแต่ละกระบวนการ ของการวจิ ยั ทางศลิ ปะและประเภทของการวจิ ยั เพอื่ นา มาซงึ่ ประสทิ ธภิ าพ ความเหมาะสมกบั ผลลพั ธ์ ของผลการวิจัย
การวิเคราะห์ทฤษฎีการวิจารณ์ศิลปะ
1. รูปทรงนิยม (Formalism) เน้นการวิจารณ์คุณค่าทางศิลปะ องค์ประกอบศิลป์ และหลกั การของศลิ ปะ ลกั ษณะผลงานจะดจู ากการจดั วางองคป์ ระกอบและการใชห้ ลกั การ กฎเกณฑ์ ทางศิลปะ โดยผลงานจะมีความเป็นเอกภาพ การวิจารณ์รูปทรงนิยม เป็นการวิเคราะห์คุณค่าของงาน ที่มีการจัดองค์ประกอบของรูปทรง ซ่ึงหมายถึงการประสานกับองค์ประกอบพื้นฐานต่าง ๆ ที่ปรากฏ ในผลงานที่มีความเป็นเอกภาพ
จุดเด่นของรูปทรงนิยม จะหาคุณค่าของงานจากความหมายเรื่องราว วัสดุ และตัดสินกันที่ รูปแบบการจัดองค์ประกอบศิลป์ที่เหมาะสมกลมกลืน หัวใจ คือ เอกภาพในความหลากหลาย (เป็นเอกภาพของรูปทรง)
เกณฑ์การวิจารณ์ ยึดถือ 3 ประการคือ
1. ความรู้สึกที่มีต่อตัวผลงานศิลปะ
2. ความรู้สึกในคุณค่าของการออกแบบและองค์ประกอบศิลป์
3. การสอื่ ความหมายหรอื สญั ลกั ษณต์ า่ ง ๆ ทสี่ รา้ งความพงึ พอใจ หรอื กระตนุ้ ความรสู้ กึ
ในการรับรู้ต่อผลงาน
2. เลยี นแบบนยิ ม (Imitationalism) เนน้ การวจิ ารณค์ ณุ คา่ เชงิ พรรณนารปู แบบของผลงาน
จะมองลักษณะงานท่ีเห็นความถูกต้องชัดเจน มีความเหมือนจริงมากที่สุด พิจารณาจากฝีมือและ ความถูกต้องตามธรรมชาติ สนใจกับเรื่องราวเนื้อหา โครงสร้างรายละเอียด เน้นหลักการเขียนภาพ ทัศนียวิทยา ทฤษฎีแสงเงา กายวิภาค องค์ประกอบศิลป์ สิ่งเหล่านี้จะมีบทบาทสาคัญต่อการประเมิน คุณค่าของผลงาน และคานึงถึงความสมบูรณ์ของการถ่ายทอดในเชิงศิลปะ กลวิธี และบุคลิกภาพของ ศิลปิน ที่ผสมผสานลงในกระบวนการและกลวิธีแต่ละขั้นตอนในการสร้างงาน
