Page 21 - Afscheidplechtigheid Ivette
P. 21
Jouw laatste reis heeft een lange voorbereiding gehad. Toch liet je dat aan je
omgeving niet merken.
Je had een grandioze hekel aan beteugeling en kon zelfs enkel mijn steun
verdragen als het echt niet anders kon. Als ik je in de laatste ziekenhuisdag
wou helpen met een kom of glas vast te houden kreeg ik de koppige
opmerking - ik ben toch geen kind!
Die korte rake opmerkingen die je voor mij steeds bij de hand had heb ik op de
duur gezien als een teken van genegen- en bezorgdheid. Ik zal ze missen.
Je hebt bewust geen uitgebreide vriendenkring. Het reizen, de rust in eigen
groot open huis, de tuin met zijn terrasjes met veel bloemen, muziek en
lectuur… en - als het kon mijn aanwezigheid – waren voor jou voldoende.
Je hebt altijd een hekel gehad aan formalisme en liet dit ook duidelijk blijken.
Eenvoudige kleding, slechts 3 sieraden:
- grote gouden oorringen
- een klein gouden kettinkje met het oude Egyptische levenssymbool
Ankh of een Joodse Mezoeza
- en je trouwring die je nooit - 57 jaar lang - hebt uitgedaan.
In een vorig leven waren we – tot jouw grote ergernis - sporadisch verplicht om
bij een festiviteit de dans te openen. Ik kon je geen groter leed bezorgen.
21
