Page 26 - Afscheidplechtigheid Ivette
P. 26
De laatste afscheidswoorden
Jana
Ivette was bescheiden, maar moedig. Tot aan het einde was ze vastberaden
om met Tony terug naar huis te gaan. Maar ze botste met een harde realiteit.
Tegenover de tijd staat een mens machteloos. We beseffen dat aan alles een
einde komt, ook aan het leven. Op zich heeft de dood misschien niks
vreselijks. Het is niet de dood die pijn doet, maar wel het gemis. Het definitief
afscheid moeten nemen.
Ivette, het verdriet dat we nu voelen, is het verdriet van mensen die je heel
graag hadden. Van mensen die de rijkdom van een ander persoon moeten
missen. Het is deze rijkdom die jij ons gegeven hebt, die ons zal blijven
inspireren. Wij herinneren je in kleine, eenvoudige dingen. Je hield van cultuur,
fotografie, van muziek en van reizen. Wanneer we hiervan genieten, zal je er
altijd een beetje bij zijn.
Beste mensen, nu het moment nadert om vaarwel te zeggen, groeit ook het
besef dat we zonder Ivette verder moeten gaan. Wat achterblijft, zijn die
ontelbare, mooie herinneringen. U weet, de belangrijkste dingen in het leven
hebben niets buitengewoons of grandioos, het zijn momenten waarbij wij
geraakt worden. Ivette heeft ons geraakt. Hierdoor zullen haar sporen nooit
meer uitgewist worden. Laten we dankbaar terugkijken op al het moois wat is
geweest.
26