Page 22 - ЫРЫСХАН МҰСАҰЛЫ

Ж еб1решлдщ вмсе осылайша талш-жара сейлеп, баска
журт б1ле бермейтш, б1лген кунде айтуга еш нщ б1р1нщ аузы
бармайтын жайды жайратып ашып салып отыратыны бар.
Муса мунысын бурын да байкаушы едь 03Î орыс бола тура,
неге буйтш , Ресей муддесше киракез сейлейташн тусшбей
журунп едь Элде журттыц «осы пелен; орыс емес кер1недЬ>
дейташ рас па?
Муса K03ÍH сыгырайта шукшиып, танауын саумалай соз-
гылады:
— Жеке, сен аньщ орыссыц ба осы? — дедь Жеб1решл
каркылдай кулдк
— Ой, куым-ай, сенщ де ойламайтыныц жок екен: «Затыц
hihkí болмаса, влы сезд1 айтпас едщ » дейсщ гой, солай ма?
— Несше жасырайын, ондай букпа ойдан да кулантаза
емесшн.
— Е^азак агайындар mchíh; окемд1 «Бес Орынборга белг1л1 ба-
лыкшы Барыс» атайтын. Онысы — «Орынбор Teric б1лед1» де-
геш. Мен сол орыс шаруасынын; туда бойы туцгышымын десем,
сенем1сщ? Сен туыл, орыстардын; ез1н осыган сенд1ре ал май оу-
рем1н, — деп Жеб1решл тагы кулд1. — А л жеб1рейд1 1здесен;,
олар Ресейде он мыцдап саналатын. Содан енд1 полендей ешк1м
калган жок. Bopi cÎH;in, орыс боп кетта. Куш туса кешн, бвлк1м,
шынын айта жатар, ал тап каз1р «Ж ок, мен жеб1реймш» дейтан
öipeyiH кермейсщ? Сен де солардын; аягын кушсын деп, кара
шапан одей11здеп кемектескел1 кеп жур гой, шамасы.
Алшынбай кабак астынан Жеб1рей1лге карап койды.
Тутангалы турган ертке су сепкендей боп, эцпмеш бурып окет-
кен1не разы ед1.
— Туу-тууден болганда, — дед1 ол Жеб1рейдщ c03íhíh; ci-
лем1н жалгай Tycin, — Петаромбордын; ез1нен шыгып тур де-
мекшйц?
— Енд1 калай, Алш еке, мундай жат пигыл, жасырын поле-
кет патша агзамнын; тещрегшен шыкпаганда, ез басында бил1-
ri жок орыстьщ кара орман шаруасынан шыгады деп пе ед1щз?
Айтып отырганын кисынсыз санай алмады. Алшынбай
ецсесш темен салып, басын шулги туста де, енд1 кез киыгын
Е^унанбайга тастады. Жеб1рей1л келденен; тарткан сумдьщты
оныц цалай керген1н байкагысы кеп ед1.
1^унанбай томага-туйык калпы, катар-катар т1з1лген
уьщтардыц карына кадалгандай болып тунжырап отыр. Жак
cyñeri б1леулене TycinTÎ. Соны ацгарып, Алшынбай будан epi