Page 27 - ЫРЫСХАН МҰСАҰЛЫ
P. 27

Бул  да  жайдан-жай  айтыла  салган  сез  емес,  аргы  астарын
             жаксы бтпетш ага султан рахаттанып турып каркылдай кулдк
                — Онда жагдайын; жаман емес екен.
                К^азак  арасына  келгенде  Жеб1решлдщ алгаш уйренген ce3i
             басца емес, тап осы  «Ж ереш малла, бер твщр»  болган кершедк
             Бала TYHiKipce казак арасы nepiuiTere балап, улкендердщ осы-
             лай десш жататыны бар. А л  Жеб1решл 03i тушщрш,  езше-ез1
             « Ж врвшмалл а, бер твщр» деп мазатсып отырады.
                Содан сон; Тобылдан вкелген сырнайын суцкылдатып, зарлы
             вуенге  салады-ай  кеп,  сай-суйегтщц  сыркыратады.  К^амкещл
             казенен;:  «1^айтсш-ай,  байгус,  ел-журтын сагынып  зар шегед1
             екен-ау»  десш,  вуелде  оны  аяушы  едк  Бертш  келе  кещ лш е
             кудш енш:
                —  Осы  согынды  жынын  шакырып  жатканнан  cay  ма?  —
             дейтш болды. ©йткеш сырнайлатып кай-кайдагы кайгы-шерд1
             козгаган сайын:
                —  Жврвшмалла, бер твщр,  —  десе болды, Жеб1решлдщ ойы-
             на алганы c o t í  Tycin алдынан орала кететшш байкайды.
                Б1рде езшен:
                —  Сенщ  не  сикырын;  бар,  жердегт  тугтл,  аспандагы  алтын
             кус та айналып алдыца кеп кулайтыны ней?  —  деп сураса ке-
             рек.
                Сонда Жеб1решл:
                —  Тобылдан  ат-туйедей  кал ап  алганым  сырнай  едк  енд1
             Кырга кеп тапкан олжамнын, улкеш   «Ж врвшмалла, бер твщр»
             боп  тур,  имандай  шыным  осы,  —  деп  желкесш  каси  6epinTi.
             Элгшде  Ь^усбектщ  сырнайды  Merseyi  осыдан  болатын.  Оган
             Кымсынган Жеб1решл жок, ар жагын 63Í ашып айтып, косыла
             кул1сш алды.

                                              2
                Оп  дариясынын;  жагасына  кызыл  KipniuiTeH  салынган  eKi
             катарлы  улкен  уй  дел  касына  жеткенше  квзге  шалынбайды.
             Ара-арасында  кайьщ,  уйецке,  шырша  вскен  калын;  ж ы щ ы л
             уйдщ  y c t í h  буркемелей жауып карауытады.
                Бурын келш  кврмеген Твттамбет пен Муса айналасы атшап-
             тырым корганды жагалап едву1р журдк Албаты сенделе 6eprici
             келмей Твттамбет:
                —  Уай,  мынауын; уйге мулдем уксамайды,  каланьщ серуен
             багынан cay ма вз1?  —  деп тартпактаса да, Муса оган жещстш
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31