Page 29 - ЫРЫСХАН МҰСАҰЛЫ

Бейжай, немкетта кез тастап келе жаткан Теттамбет аяк-
астынан езгерш сала бердк Октын-октын 1ркипп, он сан унд1
ыргакка калт кулак турдк Буган енд1 сандугаш ун косты. Бак
ш ш де калыктаган гажайып вуез еннп куска шабыт бергендей.
1^уйкылжыта, тамылжыта сайрады.
Жеб1решл ушне жете бере дарияньщ жагасында Е^усбек
турганын керш, конактарын солай карай бастады. Аксур
бешпентанщ жагасын ашып тастап, кеудесш самалга тоскан
торе буларды енд1 байкаган екен, кул1мс1реп карсы журдк Е^ол
алысып жатып Муса тацдай какты:
— Байкайсыз ба, ага султан, мынау ацызда айтылатын
бау-бакшага атты тусш, жаяу жатып карагандай емес
пе? — дед к
Омбыныц орыс, казак байларыныц ушнде болып ж у р т мун-
дай галаматты Е^усбек те бурын кезштарген жоц-ты.
— Оныц рас, ертета мен ацызда айтылатын гажайып жэннат
тап осындай-ак болар, — деп ол Мусаны костады.
Теттамбет тас жарган жок, сикырлы саз толгаган бактан ел1
кез ала алмай турган. Ш р п т н елсш-ел1 жшлей кагып Жебк
решл Е^усбекке сыгырайды:
— Бау-бакшаны мадактап кайтесщ, мына маган карасай-
шы, терем. Осы мактауыцды ез1ме арнап 61 р айтшы, мерешм
тассын.
Е^олы да, аягы да колапайсыз узын, кеудес1 кездей гана,
тулгасы тутас кол мен аяктан жарала салгандай кершетан, ез1
ор кабак, сагал кез, опырьщ ауыз, шикш сары Жеб1решлдщ
мускшшен мактай коярльщ белен-батыр денеце таппаса да,
Е^усбек мойнын темен салып, басын шулги берд1:
— Б1здш1 пенденплш кой, Жеке, мактауыцды кел1старе ал­
май, соган тал жетпей циналып калам ба деп коргалаган жайым
бар.
Жеб1решл талш астыцгы тасше тареп, аузын ашып, унс1з
Кыстыга кулдк Е^абагы да, калжыцы да жараса калган ага сул­
тан мен алыпсатар алпауытка Муса кезек кез тастап етта:
— Акш а не 1стетпейдц Омбыныц тап ортасынан осынша
жерд1 ойып алып, мундай сеулет салдырган аткешр акшаныц
Куд1рета-ау, е?
Ерш ушынан калжыцга суйеп айтканымен, Мусаныц ке-
меш басканы ацдатады: «Мыцгырган сахара малыныц сшекеш
гой сеш асып-тасыткан» дегенге мегзегендей. Жеб1решл соныц
астарын ацдап, аузын жиып алды.