Page 144 - aa
P. 144
131
ควำมรับผิดของผู้ขนส่งสิ้นสุดลง
ได้กล่าวถึงความรับผิดของผู้ขนส่งที่มีต่อผู้สูงหรือคู่ตราส่งมาแล้วกฎหมาย
ก าหนดให้ความรับผิดของผู้ขนส่งสิ้นสุดลงดังนี้
1.เมื่อผู้รับส่งตราส่งรับของที่ส่งไว้โดยไม่ขัดข้อง เนื้อผู้สูงได้สูงของที่รับส่งมาให้กับ
ผู้รับตราส่งและผู้รับตราส่งหรือผู้รับของตามที่ปรากฏในรายชื่อผู้รับท าการรับของที่ส่งมา
โดยเต็มใจไม่ขัดข้องความรับผิดในการส่งของจากผู้ขนส่งก็สิ้นสุดลง
2.เมื่อผู้ส่งหรือผู้รับตราส่งได้ ใช้ค่าระวางพาหนะกับทั้งค่าอุปกรณ์เสร็จแล้วกรณี
เช่นนี้จะใช้กับผู้ส่งหรือผู้ส่งตราส่งที่ใช้บริการกับบริษัทผู้ขนส่งเป็นประจ าจึงอาจมีการเก็บ
ค่าระวางพาหนะหรือค่าส่งของที่ปลายทางแต่ถ้าเป็นการรับบริการส่งของธรรมดาทั่วไปที่
ขนส่งจะเรียกเก็บค่าระวางพาหนะหรือค่าส่งของเมื่อน าของมาส่งหรือให้บริการ ที่ต้นทาง
ก่อนท าการส่งของไปยังปลายทาง ไม่เห็นครับ
อนึ่งข้อความดังกล่าวทั้งสองผู้ขนส่งยังไม่พ้นความรับผิดหากปรากฏว่าของที่ส่งและ
รับไว้แล้วมีการบุกสลายภายในโดยไม่สามารถมองเห็นจากภายนอกและผู้รับของหรือผู้รับ
ตราส่งได้แจ้งแก่ผู้ขนส่งให้ทราบภายใน 8 วันนับแต่วันส่งมอบหรือมีกรณีการทุจริต
ประมาท เลินเล่ออย่างร้ายแรงที่สามารถปรับเอาความผิดแก่ผู้ขนส่งได้ที่ขนส่งยังไม่พ้น
ความผิด
อายุความ หมายถึง อายุความฟ้องร้องความรับผิดของผู้ขนส่งเพื่อความสูญหาย
หรือบุบสลายที่เกิดแก่ของที่รับผลรวมทั้งส่งของล่าช้ามีอายุความ 1 ปีนับแต่วันที่ส่งมอบ
เว้นแต่ในกรณีที่มีการทุจริต
