Page 146 - aa
P. 146
133
3.คนโดยสารไม่รับมอบเครื่องเดินทางของตนถ้าคนโดยสารไม่รับมอบเครื่อง
เดินทางของตนภายในเวลา 1 เดือนนับแต่วันเครื่องเดินทางนั้นไปถึงปลายทางของคน
โดยสารผู้ขนส่งอะตอมของนั้นขายทอดตลาดได้แต่ถ้าขึ้นเดินทางนั้นมีสภาพเป็นของสดของ
เสียได้ผู้ขนส่งอ่านเอาของนั้นออกขายทอดตลาดได้เมื่อรอดอยู่เกิน 24 ชั่วโมงแล้วได้เงิน
สุทธิจากการขายทอดตลาดเท่าใดให้ผู้ขนส่งหักเอาไว้เป็นค่าระวางและค่าใช้จ่ายในการขาย
ทอดตลาดถ้ายังมีเงินเหลือให้ส่งมอบแก่ผู้ควรที่จะได้รับเงินโดยพลัน
4.สิทธิและหน้าที่ความรับผิดของผู้ขนส่งเพื่อเครื่องเดินทางอันได้รับมอบมานั้นแม้ผู้
ขนส่งจะมีได้คิดค่าระวางพาหนะต่างหากจากค่าโดยสารปกติผู้ขนส่งก็คงต้องรับผิดในความ
สูญหายบุบสลายหรือในการขนส่งของล่าช้าเช่นเดียวกันกับผู้ขนส่งต้องรับผิดในสัญญารับ
ขนของถ้าเครื่องเดินทางที่คนโดยสารน าติดตัวมาด้วยนั้นโดยสภาพไม่ใช่ของที่ใช้เพื่อการ
เดินทางเช่นเป็นสินค้าเพื่อซื้อไปขายหรือเป็นของมีปริมาณมากเกินน้ าหนักที่ผู้ขนส่งก าหนด
เป็นข้อจ ากัดไว้ที่ขนส่งไม่มีหน้าที่ต้องรับขนร่วงไปกับคนโดยสารและไม่ต้องรับผิดส าหรับ
ของที่ไม่ใช่เครื่องเดินทางนั้นเว้นแต่ความสุขหายหรือบุบสลายเครื่องเดินทางนั้นหรือของ
นั้นเป็นความผิดของผู้ขนส่งหรือลูกจ้างของผู้ขนส่ง
5.ตัวใบรับหรือเอกสารอื่นท านองเช่นว่านี่อัน ผู้ขนส่งมอบแก่คนโดยสารนั้นหากมี
ข้อความยกเว้นหรือจ ากัดความรับผิดของผู้ขนส่งอย่างใดใดไว้ให้ข้อความเป็นโมฆะใช้บังคับ
กันกับคนโดยสารมิได้เว้นแต่คนโดยสารจะตกลงด้วยชัดเจนในการยกเว้นหรือจ ากัดความ
รับผิดนั้น
หน้ำที่ของคนโดยสำร
คนโดยสารมีหน้าที่จะต้องช าระค่าโดยสารตามปกติที่ผู้ขนส่งก าหนดไว้เป็นสัญญา
ในการรับขนคนโดยสารระยะทางที่ก าหนดและอาจมีค่าระวังพาหนะส าหรับสิ่งของหรือ
เครื่องยนต์ทางที่เกิดอันตรายจากที่ก าหนดไว้การช าระค่าโดยสารช าระตั้งแต่ต้นทางเมื่อขึ้น
รถโดยสารขนส่งหรือช าระเมื่อถึงจุดหมายปลายทางทั้งนี้ให้เป็นไปตามผู้ขนส่งก าหนดหรือ
ตามประเพณีปฏิบัติในการขนส่งนั้น
