Page 171 - aa
P. 171
158
หลักกฎหมายข้อนี้แสดงให้เห็นว่าการค้ าประกันจะมีได้ แต่เฉพาะเพื่อหนี้อัน
สมบูรณ์แต่ถ้าการค้ าประกันได้เกิดขึ้นเพราะส าคัญผิดซึ่งอาจส าคัญผิดในคุณสมบัติของ
บุคคลหรือเป็นผู้และความสามารถในขณะที่เป็นส าคัญผู้ประกันก็ทราบดีแล้วในคุณสมบัติ
ของลูกหนี้กฎหมายบัญญัติว่ามีประกันอย่างสมบูรณ์ก็ได้
ข้อตกลงให้ผู้ค้ ำประกันรับผิดอย่ำงลูกหนี้ร่วมเป็นโมฆะ
การท าสัญญาค้ าประกันที่กฎหมายระบุให้ผู้ค้ าประกันต้องระบุข้อความไว้โดยชัด
แจ้งจ านวน 4 ข้อหรือ 4 ประเด็นถือว่าเป็นสาระส าคัญของสัญญาค้ าประกันหากมีข้อตกลง
หรือการตกลงใดให้ผู้ค้ าประกันต้องรับผิดเช่นเดียวกันกับลูกหนี้ขั้นต้นคือผู้ก่อหนี้หรือตกลง
ให้รับผิดเสมือนเป็นลูกหนี้ร่วมกับลูกหนี้ขั้นต้นกฎหมายให้ข้อตกลงนั้นเป็นโมฆะ ใช้บังคับ
ต่อกันมิได้ดังที่กฎหมายบัญญัติไว้ว่า
ข้อตกลงใดที่ก าหนดให้ผู้ค้ าประกันต้องรับผิดอย่างเดียวกับลูกหนี้ร่วมหรือในฐานะ
เป็นลูกหนี้ร่วมข้อตกลงนั้นเป็นโมฆะ
อนึ่ง หากผู้ค้ าประกันยอมตนเข้าท าค้ าประกันหนี้ให้ลูกหนี้อย่างไม่มีจ ากัดด้วยการ
ระบุในหนังสือสัญญาค้ าประกันไว้ว่าค้ าประกันอย่างไม่มีจ ากัดย่อมหมายถึงรับผิดในมูลหนี้
ทั้งหมดที่ลูกหนี้ชั้นต้นก่อนขึ้นและยังรวมถึงดอกเบี้ยของเงินต้นค่าสินไหมทดแทนซึ่งลูกหนี้
ค้างช าระให้แก่เจ้าหนี้ตลอดจนค่าภาระติดพันอันเป็นอุปกรณ์แห่งหนี้หากมีให้แก่เจ้าหนี้อีก
ด้วย เท่ากับว่าผู้ค้ าประกันสิทธิของตนในฐานะเป็นผู้บุคคลนอกเข้ามาค้ าประกันดังที่
กฎหมาย
