Page 225 - aa
P. 225
212
การฝากทรัพย์โดยมีบ าเหน็จหรือค่าตอบแทนนั้นเป็นสิ่งที่ผู้รับฝากประสงค์เช่นนั้น
แต่ถ้ามีกรณีเป็นที่สงสัยกฎหมายมีหลักการพิจารณาเกี่ยวกับบ าเหน็จค่ารับฝากไว้ดังนี้
1. คู่สัญญาได้มีการตกลงว่าฝากทรัพย์สินและให้บ าเหน็จเป็นค่าตอบแทนหรือค่าฝาก
ทรัพย์โดยแน่นอนแล้วก็คงเป็นไปตามนั้น
2. ไม่มีการตกลงกันไว้แต่โดยพฤติกรรมการพึงคาดหมายได้ว่าเขารับฝากทรัพย์ก็เพื่อ
การได้บ าเหน็จข้าฝากนั้นให้ถือว่าเป็นอันได้ตกลงกันแล้วโดยปริยายมีค่าบ าเหน็จเช่นนั้น
หน้ำที่ของผู้รับฝำก
เมื่อผู้รับฝากได้ส่งมอบทรัพย์สินที่ฝากให้กับผู้รับฝากแล้วผู้รับฝากย่อมมีหน้าที่
เกิดขึ้นทันที
1. การรับฝากค่าการรับฝากนั้นเป็นการท าได้เปล่าโดยไม่มีบ าเหน็จผู้รับฝากมีหน้าที่
ต้องใช้ความระมัดระวังทรัพย์สินที่ฝากนั้นหรือเหมือนรักษาทรัพย์สินเช่นเคยปฏิบัติของ
ตนเองแต่ถ้าการรับฝากนั้นมีบ าเหน็จนอกจากการรักษาทรัพย์สินที่ฝากเช่นทรัพย์สินของ
ตนแล้วต้องเพิ่มความระมัดระวังขึ้นอีกเป็นพิเศษเท่าที่สามารถท าได้
2. ผู้รับฝากต้องเก็บรักษาทรัพย์สินที่ฝากไว้เป็นอย่างดีห้ามมิให้ผู้รับฝากเอาทรัพย์สิน
ซึ่งฝากนั้นออกไปใช้สอยเองหรือเอาไปให้บุคคลภายนอกเก็บรักษาหรือใช้สอยทรัพย์สินนั้น
เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ฝากหากฝ่าฝืนผู้รับฟังจะต้องรับผิดเมื่อทรัพย์สินซึ่งฝากนั้นสูญ
หายหรือบุบสลายอย่างหนึ่งอย่างใดแม้จะเป็นเหตุสุดวิสัยก็ต้องรับผิด
3. บุคคลภายนอกอ้างว่ามีสิทธิเหนือทรัพย์สินที่ฝากถ้ามีบุคคลภายนอกอ้างว่าตนมี
สิทธิเหนือทรัพย์สินซึ่งฝากดีกว่าหรือเหนือกว่าผู้ฝากโดยยึดทรัพย์สินนั้นไปก็ดีหรือจะฟ้อง
เป็นคดีต่อศาลก็ดีผู้รับฝากต้องรีบแจ้งให้ผู้ฝากทราบทันที
