Page 11 - สุภาษิตสอนหญิง
P. 11

ครั้นซักไซไตถามไดความชัด                จ  ึงจํ ากัดศักดินาราคาขาย

                         ถารักชูก็ใหอยูกับชูชาย                มันเบื่อหนายขายกลับเอาทรัพยคืน
                         ก็สาสมกับอารมณสตรีชั่ว                    อ  ย  ูกับผัวรวมใจวาไมชื่น

                         ไปคบชูชูชักหักทั้งยืน                    ต  องกลํ้ ากลืนชลนัยนอาลัยวอน

                         ที่ใครเห็นจะเมตตานั้นหายาก                 มีแตปากแชงอนงคสงสลอน

                         เพราะเหตุตัวชั่วชื่อลือขจร                 ที่เคยนอนนั่งสบายวาไมดี

                         ครั้นลํ าบากยากใจสิไดคิด                  แ  ต  มันผิดเสียถนัดตองบัดสี
                         ใชไมรูวาเขาหามความถอยมี              ชั่วหรือดีก็ไดยินสิ้นทุกคน

                         เออก็ใจเปนไฉนนะนองเอย                   ม  ันจึงเลยไหลฉํ่ าดังนํ้ าฝน

                         ชางไมครามความชั่วติดตัวตน               ทํ าซุกซนจนไดยากลํ าบากกาย

                         มันเสียแลวถึงจะฝนไมคืนศักดิ์            จะลงรักทองปดไมมิดหาย

                         อันความชั่วติดตัวกวาจะตาย                 เปรียบเหมือนกายกามีราคีคาว
                         ถึงบินออกนอกตํ าบลใหพนเขต                คงบอกเหตุรูวาใชกาขาว

                         หามมันยากปากมนุษยนี้สุดยาว               ไมแกลงกลาวคอนวาแกนารี

                         ผูใดคิดผิดพลั้งเหมือนอยางวา             ถ  ูกตํ าราแลวอยาโกรธพิโรธพี่

                         ควรยับยั้งชั่งใจเสียใหดี                  ถาหลีกลี้เลิกเลนไมเปนไร
                         แมนชั่วชาใครเขาวาแลวโกรธเขา            เชนตัวเราผูแตงแถลงไข

                         จะวิบัติบาปกรรมซํ้ าหนักไป                 ถึงตกใตเทวทัตเพราะขัดเคือง

                         แมคนดีมีปญญาถาไมโกรธ                   เห็นประโยชนตัดชั่วในตัวเปลื้อง

                         ใหพนทุกขสุขีเปนศรีเมือง                อยาแคนเคืองคํ าขาขออภัยฯ
                                ~ เปนสตรีมิใชชายเสียดายศักดิ์     จะปลูกรักเรรวนหาควรไม

                         อันความดีมีอยูดูจํ าไว                   อยาพอใจรักชั่วใหมัวมอม

                         จะมีคูก็ใหรูปรนนิบัติ                   จงซื่อสัตยสุจริตจิตถนอม

                         อยาคิดรายยายแยกทํ าแปลกปลอม             มโนนอมเสนหาตอสามี

                         อยาคบชูสูสมนิยมหวัง                     ไ  ม  จีรังกาลดอกบอกโฉมศรี
                         เขารักหลอกหยอกเลนดอกเชนนี้               ถาแมนมีขาวของตองบํ าเรอ

                         ธุระอะไรจะใหมันเสียของ                    อันเงินทองผัวสิทํ าสนํ่ าเสนอ

                         เพราะเชื่อใจภรรยายิ่งกวาเกลอ              ควรบํ าเรอลูกผัวของตัวตน

                         จะมีจิตพิศวาสไมคลาดเคลื่อน                เพราะแมเรือนรวมใจจึงไดผล
                         แมนนอกจิตคิดรายหมายประจญ                 จะพาตนยากยับอัประมาณ

                         จงกันภัยในเลหเสนหา                      อยาใหมาปนปะจงประหาร
   6   7   8   9   10   11   12   13   14