Page 8 - สุภาษิตสอนหญิง
P. 8

คบกันไดแตนิสัยพวกแชเชือน                 จะคบคนพลเรือนก็เต็มที

                         ชั้นจะยืมของใครเขาไมเชื่อ                 ด  วยตัวเหลือโปปดสบถถี่
                         ปากก็หวานเหมือนนํ้ าตาลเพชรบุรี            ขาวของมีใหไปมิไดคืน

                         แมนใครไปสมทบเขาคบคา                     จ  น  ช  ั้นผาไมติดตัวแตสักผืน

                         มีแตภัยใหระยํ าทุกคํ่ าคืน               ใ  ค  ร  จ  ะ  ช  ื่นชมชิดไปคิดคบ

                         หญิงไมดีนั้นก็มีอยูหลายพวก               จํ าจะบวกบอกใสเสียใหจบ

                         ที่คนดีจะไดดูใหรูครบ                    หลอนจะไดไมคบพวกคนพาลฯ
                                ~ หญิงพวกหนึ่งนั้นขันทํ าปนเจอ   เ  ฝ  าเปอเยอหยิ่งเกินกับภูมิฐาน

                         ไมเจียมตนเลยวาตนตํ่ าสันดาน              เห็นที่ทานเปนขุนนางอางเขามา

                         ลวนคุณลุงคุณปูอยูทุกแหง                เ  ท  ี่ยวแอบแฝงพิงพาดวาสนา

                         พวกผูดีไมนึกตรึกเจรจา                    เปนพี่นองรวมฟานั้นเห็นจริง

                         ชางพูดไดไมอายแกปลายลิ้น                เ  ป  นคนสิ้นความคิดผิดผูหญิง
                         ถึงพูดไปใครเขาจะเห็นจริง                   เ  ข  า  ว  าหยิ่งยกยศเหมือนมดตะนอย

                         ถึงจะอวดอางไปที่ไหนนั้น                   เ  ข  า  ร  ูทันอยูวาเชนเจาเปนหอย

                         ถาสันดานการผูดีคงมีรอย                   ไมกลาวถอยเขาก็รูวาผูดี

                         อันตัวตํ่ าแลวอยาทํ าใหเกินศักดิ์       เขาจะมักเหม็นปากเหมือนซากผี
                         เปรียบเหมือนเกลือเจือปนกับชลธี             มันก็มีแตจะจืดไมยืดยาวฯ

                                ~ ที่บางคนจนยากไมอยากทุกข         ถือวาสุขอยูแกตาขาเปนสาว

                         อุตสาหแตงแปงขมิ้นไมสิ้นคราว           ไมสรอยเศราสูตาประชาชน

                         ทํ าไมแกเงินทองของทั้งหลาย                เห็นหางายสารพัดไมขัดสน
                         ถือวารูปกูงามไมครามจน                   ลงแตงตนขายกินจนสิ้นดี

                         สุภาษิตทานประดิษฐประดับไว               วาผูใดงามพักตรสมศักดิ์ศรี

                         ถึงเปนองคสุริยวงศพระจักรี              แมนไมมีสินทรัพยก็ลับไป

                         ทุกวันนี้มีทรัพยเขานับหนา                อ  ย  าถือวาตนงามตามวิสัย

                         ถึงงามพักตรเขาจะรักเจาเพียงไร            เขาคาดใจเสียวาเจาขี้เกียจการฯ
                                ~ ที่บางคนเห็นที่ทานมีทรัพย       แตงประดับผิวพรรณในสัณฐาน

                         ประกอบผูกลูกสะกดสรอยสังวาลย              แลละลานลวนสุวรรณอันลออ

                         เจาคนจนมันใหรํ่ าจะทํ าบาง              เอาเยี่ยงอยางอยากไดนํ้ าลายสอ

                         แตตัวจนอนอั้นตันในคอ                     ลงเที่ยวผลอไพลแผลเพทุบาย
                         หาทองแทแกไขมันไมคลอง                   ตองเอาทองเสาชิงชานาใจหาย

                         แตลวนเนื้อสิบนํ้ าทองคํ าทวาย            สายสรอยสายหนึ่งก็ถึงสลึงเฟอง
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13