Page 198 - ธรรมะบรรยาย2564

“ที่ตอบเช่นนั้นหมายความว่า หม่อมฉันเมื่อตายจากมนุษย์นี้แล้วไม่รู้ว่าจะไปเกิดเป็นอะไร เกิดเป็น

่
่
มนุษย์อย่างเก่าหรือวาเกิดเป็นเทวดา หรือวาไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน หรือเปรต อสุรกาย สัตว์นรก
ประเภทใดประเภทหนึ่ง หม่อมฉันไม่ทราบ จึงได้กราบทูลว่าไม่ทราบเจ้าค่ะ” พระพุทธเจ้าตรัสสาธุ

่
กาล “สาธุ เธอตอบถูกต้องแล้ว” ข้อที่ ๓ เมื่อเราตรัสถามเธอวา “เธอไม่ทราบหรือ เหตุใดจึงตอบ
ว่าทราบ” นางกราบทูลว่า “ที่ตอบเช่นนั้นหมายความว่า หม่อมฉันเกิดมาต้องทราบว่าจะต้องตาย

จึงได้ตอบว่าทราบ” แล้วเราตรัสถามขอที่ ๔ ว่า “เธอทราบหรือเหตุใรจึงตอบว่าไม่ทราบ” นาง

กราบทูลว่าที่ตอบว่าเช่นนั้นหมายความว่า “หม่อมฉันทราบว่าจะต้องตาย แต่ไม่ทราบวัน เวลา ว่า

จะตายด้วยโรคโควิดหรือเปล่า จะตายด้วยอุบัติเหตุหรือเปล่า จะตายที่ไหน ตายเวลาอะไร ตาย

วันที่เท่าไหร่ ตายกี่โมง ตายกลางวัน ตายกลางคืน ตายเวลาเท่าไหร่ หม่อมฉันไม่ทราบ จึงได้กราบ

ทูลว่าไม่ทราบเจ้าค่ะ” พระพุทธเจ้าตรัสว่า “สาธุเธอตอบถูกต้องแล้ว เพราะฉะนั้น คนทั้งหลาย ผู้ที่

มีนัยน์ตาอันมืดบอดคือมีปัญญาอันน้อยย่อมไม่รู้ ย่อมไม่เข้าใจก็เลยมาตำหนินาง

พระพุทธเจ้าตรัสว่า คนจะรู้อริยสัจ ๔ เป็นเรื่องที่ยากมาก แต่การประพฤติปฏิบัติธรรมก็จะ

สามารถทำให้คนนั้นรู้และเข้าใจอริยสัจ ๔ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค เปรียบเสมือนคนทั้งหลายเมื่อ

เวียนวายตายเกิดในวัฏสงสารนี้ย่อมไม่รู้ว่าเกิดมาแล้วจะเป็นอย่างไร จะหน้าตาหล่อสวย จะร่ำรวย
่
หรือว่าเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี หรือว่าจะเกิดมายากจน ย่อมไม่รู้ เมื่อบุคคลไม่รู้ จึงพากันเวียนว่าย

ตายเกิดในวัฏวน คือเกิดแล้วเกิดอีก ตายแล้วตายอีก อย่างนี้

เพราะฉะนั้น คนที่จะมารู้ว่า ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค อันเป็นทางดำเนินไปสู่การพ้นทุกข์นี้

เป็นเรื่องที่ยาก เปรียบเหมือนกับนายพรานที่จับนกติดตาข่ายแล้ว น้อยตัวที่จะรอดพ้นจากตาข่าย

ู่
ไปได้ เพราะฉะนั้น คนหลายจึงวนเวียนอยในวัฏวน คือกิเลส ตัณหาต่าง ๆ ดึงลงสู่ที่ต่ำอยู่เรื่อย ๆ
เพราะฉะนั้น เราไม่ควรประมาทในชีวิต ควรสะสมบุญกุศลไว้มาก ๆ เมื่อพระพุทธเจ้าทรงแสดง

ธรรมไปทำนองนี้ ปรากฏว่านางกุมาริกาบรรลุเป็นพระโสดาบัน

เมื่อนางบรรลุแล้วก็กราบลาพระพุทธเจ้ากลับไปโรงงานทอผ้า ปรากฏว่าพ่อรอลูกสาวนาน

เกินไปก็เลยนั่งโต๊ะแบบหลับอยู่ที่โรงงานทอผ้าของตัวเอง โดยจับกระสวยหลอดด้ายที่มีหัวแหลม

ท้ายแหลม เมื่อลูกสาวไปถึงเห็นพ่อนั่งฟุบหลับอย่างนั้น ก็ด้วยความปรารถนาดีก็เลยก้มตัวโน้มลง

ไปจะใส่หลอดด้าย หวังวาจะให้พ่อนี้ตื่นขึ้นมาก็ทำงานทอผ้าได้เลย แต่บังเอิญผ้าส่าหรีของนางที่นุ่ง
่
มานั่นมันไปเกี่ยวกับกระสวยหลอดด้ายอีกอันหนึ่งมันก็ตกลงไป พอตกลงไป พ่อก็ตกใจ มือที่กำ

กระสวยหลอดด้ายที่มีหัวแหลมท้ายแหลมก็เหวี่ยงมาอย่างแรง เสียบเข้าที่หน้าอกลูกสาว ลูกสาวก็

ตกใจ พอตกใจก็ได้สติ เพราะนางบรรลุโสดาบันแล้ว จึงได้บอกกับพ่อว่า “พ่อหนูขอโทษ ที่หนูมาช้า

๑๙๘