Page 251 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 251
ไปค้าขายบ้านโน้นบ้านนี้เมืองโน้นเมืองนี้ไปเรื่อย ๆ ไม่ได้ดูแลตัวเองฉันนั้น พระองค์จึงได้แสดงถึง
เรื่องทานะคาถา คือ การมีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อกันและสีลคาถาคือการมีวินัย ทำอย่างไรดีแล้วก็
ทำอย่างนั้น ทำให้เป็นปกติ อย่างเราเคยสวดมนต์ ๑๙.๐๐ น. เราก็ต้องมีวินัย ต้องมาสวดมนต์บอก
์
กับตัวเองว่าเวลา ๑๙.๐๐ น. เราต้องมาสวดมนต์กับคณะสงฆ์วัดเทพเจติยาจารย เราก็จะมาแล้ว นี่
คือมีวินัยก็คือศีลนั่นเอง คือรู้ระเบียบรู้วินัย ทำให้เป็นปกติเป็นนิสัยของเรา ทีนี้สีลคาถาก็พรรณนา
ถึงเรื่องการทำบุญ การให้ทาน มีอานิสงส์ทำให้เกิดในสุคติภูมิก็คือการทำให้สีเลนะสุคะติงยันติ จะ
ทำให้เกิดความสุข สีเลนะโภคะสัมปะทา ก็จะทำให้ร่างกายแข็งแรง สีเลนะนิพพุติงยัมปิ ก็ทำให้
ี
สุขภาพทางใจก็ไม่กังวล เรยกว่าระงับความฟุ้งซ่าน นี่คือการได้รักษาศีล การได้รู้จักมีจิตใจ
ี
เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ก็จะทำให้จิตบุคคลนั้นมีความสุข เรยกว่าเข้าสู่ทางสวรรค์ ทีนี้ก็จะมาพูดถึงว่าการอยู่
คลองเรือนหรือการมีครอบครัว การมีภาระหน้าที่ที่เยอะ มันก็จะทำให้โอกาสสวดมนต์ก็น้อย ทำ
สมาธิก็น้อย หรือมาพิจารณาถึงเรื่องเกิดแก่เจ็บตายก็น้อย เพราะว่าเราหน้าที่การงานเป็นเรื่อง
ธุรกิจการงาน เรื่องทำงานโน่นถึงจะได้มีกำไร บางคนนึกถึงวันที่ ๑ ถึงวันที่ ๑๖ ตัวไหนหนอ คนนั้น
คนนี้ก็ไปหาพญานาค ไปขุดต้นไม้บ้าง ไปหาแม่โน่นแม่นี้หรือว่าไปหาใครต่อใคร ใครจะใบ้เลขอะไร
หนอ นี่โอ้มันก็จดจ่อนั่นน่ะ นี่ก็เป็นอีกแบบหนึ่ง เขาเรียกว่าการสร้างความหวัง เมื่อมันออกมา โอ้
พลาดไปนิดเดียว แม้บางคนก็ถูก แต่ว่าร้อยคนถูกสัก ๒ คน ๓ คนเท่านั้นแหละ ๘๐% ผิดทั้งนั้น
เพราะฉะนั้น อย่าเสี่ยงเลย ท่านจึงบอกว่าอบายมุขเป็นทางไปสู่ความฉิบหาย
ฉะนั้น เรามารักษาศีลของเราทำไปในทางถูกต้อง “อุฏฐานสัมปทา” รู้จักขยันหาธุรกิจ โน่น
ปลูกผักปลูกหญ้าหรือว่าทำธุรกิจส่วนตัว ครอบครัวของเราอันนี้จะเป็นทางที่ยั่งยืน ไม่ใช่นึกฝันเอา
ลม ๆ แล้ง ๆ ที่นี้มันก็เลยเป็นเหตุทำให้คนเรานี่ไม่ได้ใส่ใจเรื่องตัวเองมากนัก เพราะฉะนั้น การได้
สวดมนต์นี่เอง เป็นการได้มาดูแลครอบครัวนี่ ถือว่าเปิดโอกาสให้มาดูแลสามี มาดูแลภรรยา มา
ดูแลลูก มาดูแลพ่อแม่ของเรา นี่คือโควิดมันสอนให้เราย้อนมาดูแลครอบครัวย้ อนกลับมาดูแลเรา
ว่าคนเรานี้จะกำหนดทิศทางชีวิตเราเป็นอย่างไร ถ้าชะล่าใจประมาทออกไปข้างนอก ไม่มีระเบียบ
ไม่มีวินัย คือเขาให้ใส่หน้ากากก็ไม่ใส่ เขาให้ป้องกันไปฉีดวัคซีนซิโนแวคอย่างนี้ เราก็ไม่สนใจไปฉีด
หรือไม่รู้จักป้องกันการกายของเรา พอเกิดแล้วนี่ คนใดคนหนึ่งติดเชื้อโรค เราก็ไม่ได้อยู่บ้านแล้วนะ
เราไปอยู่ที่ไหนโน้น เราต้องไปอยู่โรงพยาบาลสนาม เที่ยวนี้ห่างพ่อ ห่างแม่ ห่างสามี ห่างภรรยา
่
เหมือนคนไม่รู้จักกัน จะไปเยี่ยมกันก็ไม่ได้ นี่ท่านทั้งหลายอย่าทำอยางนั้น เท่ากับว่าเรากำลัง
ประมาท ที่นี้เรื่องการครองเรือนนี่มันก็มีภาระหน้าที่เยอะ
๒๕๑