Page 27 - Gramatyka dla praktyka III wersja flipbook 2024
P. 27

PODMIOT Z OKREŚLENIAMI ILOŚCI A FORMA ORZECZENIA

          1.  Jeżeli  podmiot  jest  wyrażony  rzeczownikiem  w  rodzaju  niemęskoosobowym  i  występuje  z  liczebnikiem  od  1  do  4  oraz
              z liczebnikami zakończonymi na 2, 3, 4, np. 22, 103, 544, wtedy podmiot i orzeczenie są do siebie dopasowane pod względem
              liczby. Orzeczenie przyjmuje formę 3. os. lp. lub lm., a podmiot ma formę mianownika lp. lub lm., np. Stół stoi. Dwa stoły stoją.
              Dwadzieścia dwa stoły stoją. I odpowiednio w czasie przeszłym: Stół stał. Dwa stoły stały. Dwadzieścia dwa stoły stały.
          2.  Gdy podmiot jest rzeczownikiem rodzaju męskoosobowego i towarzyszą mu liczebniki 2, 3, 4 w formie dwaj / trzej / czterej,
              wówczas  podmiot  i  orzeczenie  dopasowują  się  do  siebie  pod  względem  osoby  i  liczby,  a  w  czasie  przeszłym,  przyszłym   O R Z E C Z E N I E  I  R Ó W N O W A Ż N I K  Z D A N I A
              złożonym i w trybie przypuszczającym także pod względem rodzaju: Dwaj / Trzej / Czterej studenci mieszkają / mieszkali /
              będą mieszkali na parterze. Jeśli liczebniki 2, 3, 4 mają formę dwóch, trzech, czterech, wtedy orzeczenie jest w 3. os. lp. Ta forma
              orzeczenia występuje również z kolejnymi liczebnikami głównymi, np. Dwóch studentów mieszka na parterze. Trzech studentów
              mieszkało na parterze. Czterech studentów będzie mieszkało na parterze. Pięciu panów czeka na autobus.
          3.  Jeżeli podmiot występuje z liczebnikiem od 5 do 21 lub z innym z liczebnikiem kończącym się na 0, 1, 5, 6, 7, 8, 9, 11-19,
              wówczas orzeczenie ma formę 3. os. lp. W czasie przeszłym i przyszłym złożonym przyjmuje rodzaj nijaki, np. Mieszka tu
              pięć kotów. Dwanaście osób czekało na wyniki egzaminu. Ta sama reguła dotyczy podmiotu z określeniami ilościowymi typu
              dużo, wielu, kilku, np. Kilku studentów pisze teraz test. Mało osób o tym słyszało. Wielu ludzi będzie to pamiętało. W takich
              zdaniach podmiot ma formę dopełniacza liczby mnogiej.

          Podmiot w rodzaju niemęskoosobowym

                          orzeczenie      czas teraźniejszy         czas przeszły           czas przyszły


                1                          (Jeden) Kot śpi.       (Jeden) Kot spał.     (Jeden) Kot będzie spał.   t e o r i a

                                                                                          Dwadzieścia kotów
               5–21          lp.           Pięć kotów śpi.     Dwanaście kotów spało.
                                                                                            będzie spało.
            dużo, wiele,                                                                     Mało kotów
           mało, kilka itp.               Kilka kotów śpi.       Wiele kotów spało.         będzie spało.

               2, 3, 4                                                                     Sto cztery koty
           22, 143, 64 itp.  lm.      Dwadzieścia dwa koty śpią.  Trzydzieści trzy koty spały.  będą spały.


          Podmiot w rodzaju męskoosobowym

                          orzeczenie      czas teraźniejszy         czas przeszły           czas przyszły
                                                                                           (Jeden) Policjant
                1                      (Jeden) Policjant pracuje.  (Jeden) Policjant pracował.
                                                                                          będzie pracował.
           dwóch, trzech,
             czterech,       lp.
                                                                   Osiemdziesięciu
                                                                                          Wielu policjantów
             pięciu itd.                 Dwóch policjantów      policjantów pracowało.    będzie pracowało.
                                             pracuje.
             kilku, wielu,
              paru itp.
             dwaj, trzej,     lm.           Dwaj policjanci    Trzej policjanci pracowali.  Czterej policjanci
              czterej                        pracują.                                      będą pracowali.





            RÓWNOWAŻNIK ZDANIA I ELIPSA (POMINIĘCIE)

          1.  Istnieją wypowiedzi, które nie zawierają orzeczenia, np. Cisza! Uwaga! Nie wchodzić! Są to równoważniki zdania, najczęściej
              występują w języku mówionym.
          2.  Łącznik w orzeczeniu imiennym może zostać pominięty, np. Warszawa to (jest) stolica Polski. Polska (została) mistrzem świata.
              Ale (jest) zimno!
          3.  Pominięte może zostać każde inne orzeczenie, o ile sens zdania pozostaje zrozumiały, np. Pani (jest) w domu? Szkoda (jest)
              pieniędzy. (Pada) Deszcz. Ja idę na spacer, a ty (idziesz) do pracy.
          4.  W zdaniach w czasie przeszłym i przyszłym, w których orzeczeniem jest czasownik być, elipsa nie występuje: Zimno (jest)
              dzisiaj. Wczoraj było zimno. Jutro będzie zimno.

                                                                                                                 25
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32