Page 54 - รายการดูงานญี่ปุ่นฉบับสมบูรณ์

53

มาตรฐานท้องถิ่นใช้ควบคุมการออกแบบรายละเอียดของอาคาร เพื่อสร้างภูมิทัศน์ที่เหมาะสม

ส าหรับแต่ละท้องถิ่น ในมาตรฐานท้องถิ่นการออกแบบอาคารจ าแนกออกเป็น 3 ประเภทตามขนาดของอาคาร
ได้แก่ เตี้ย สูงปานกลาง สูง

ทั้งเขตภูมิทัศน์ (Landscape District) และเขตปรับปรุงโครงสร้าง (Structure Improvement

District) ต้องค านึงถึงมาตรฐานทั้งสองในการก่อสร้าง อย่างก็ตามอาจมีกรณียกเว้นพิเศษส าหรับแผนการก่อสร้าง

อาคารที่ไม่เป็นไปตามมาตรฐานทั้งสองนี้ได้ แต่ต้องผ่านการประเมินจากบุคคลที่สาม โดยสิ่งก่อสร้างนั้นต้องมีความ

โดดเด่นด้านการออกแบบที่ดี หรือช่วยส่งเสริมภาพลักษณ์ของภูมิทัศน์เมืองให้ดีขึ้น หรือเป็นสิ่งที่สาธารณชน

ต้องการและไม่ท าให้ภูมิทัศน์เมืองเสียหาย

มาตรฐานกลางส าหรับเขตภูมิทัศน์ (Common standards for Landscape Districts)

 กระเบื้องหลังคาญี่ปุ่นหรือกระเบื้องแบนควรใช้สีเงินที่ถูกออกซิไดซ์เป็นหลัก
สีหลังคำ
 แผ่นทองแดงควรมีสีเดิมของสีวัสดุทองแดงหรือมีสี patina

 แผ่นโลหะและวัสดุอื่น ๆ ยกเว้นทองแดงควรเป็นสีเทาเข้มด้านหรือสีด าด้าน

วัสดุผนัง  ผนังด้านนอกต้องใช้วัสดุสีด้าน ยกเว้นท าด้วยแก้วและวัสดุธรรมชาติ

ระเบียง  อนุญาตให้มีระเบียงภายในเท่านั้น ยกเว้นกรณีของอาคารแนวราบหรือ
ระเบียงไม่สามารถมองเห็นได้โดยสาธารณะจากภายนอก

สีผนังด้ำน  ห้ามใช้สีต่อไปนี้ (ยกเว้นสีเดิมของวัสดุผนัง)

นอก สีแดงมีความอิ่มตัวเกินกว่า 6
สีแดงอมเหลืองมีความอิ่มตัวเกินกว่า 6

ประตู ก ำแพง  ลานส าหรับจอดรถรถยนต์และจักรยานควรล้อมรอบด้วยผนัง ก าแพง รั้ว
รั้วและรำยกำร
หรือประตู เพื่อรักษาภูมิทัศน์ถนนโดยรวม
ที่คล้ำยกัน