Page 46 - หยาดเพชรหยาดธรรม
P. 46
ภูมิปัญญาเพื่อการศึกษาไทย 39
(ขั้นสุดท้าย) ได้แก่ปัญญาที่รู้เท่าทันธรรมดา
ของสังขาร คือ โลกและชีวิต เข้าถึงความจริงแท้ ถึง
ขั้นทำาให้จิตในเป็นอิสระ หลุดพ้นจากความทุกข์โดย
สมบูรณ์…
…การพัฒนาทางปัญญานี้เรียกว่า ปัญญาภาวนา
ถ้าเป็นคนก็เรียกว่า ภาวิตปัญญา…”
(๙/๗๔-๘๑)
“ในพัฒนาการระดับสูงสุด ปัญญา คุณธรรม และ
ความสุข หรือความมีอิสรภาพไร้ทุกข์นี้ เป็นองค์ประกอบ
ร่วมของสภาวะอันหนึ่งอันเดียวกันที่บูรณาการเข้าด้วย
กัน เป็นหลักการที่เราจะต้องทำาให้ได้ในการศึกษา”
(๙/๖๖)
