Page 140 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook

คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง ๑๑๒

ส่วนที่ ๔

ชั้นพิจารณา

บทที่ ๑

การพิจารณาคดีรวมกัน

การพิจารณาคดีรวมกันนั้น ตามมาตรา ๒๘ จะเป็นโดยศาลเห็นสมควรสั่งรวมเองโดยไม่มี

คู่ความฝ่ายใดร้องขอ (ฎีกาที่ ๑๕๒๓ - ๑๕๒๔/๒๕๒๘) หรือคู่ความฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดหรือทั้งสอง

ฝ่ายเป็นผู้ขอก็ได้ แต่ต้องเป็นเวลาก่อนศาลมีค าพิพากษา การยื่นค าขอจะท าเป็นค าร้องก็ได้

หากจ าเลยเป็นฝ่ายขอจะแถลงมาในค าให้การก็ได้ หรือผู้ขอจะแถลงต่อศาลด้วยวาจาขณะที่ศาล

ออกนั่งพิจารณาก็ได้ ศาลจะต้องสอบถามและฟังคู่ความทุกฝ่ายเสียก่อนว่าจะคัดค้านประการใด

หรือไม่ การสั่งอนุญาตหรือไม่เป็นดุลพินิจของศาล แม้คู่ความคัดค้านหากศาลเห็นสมควร

เพราะกรณีต้องด้วยมาตรา ๒๘ ศาลมีอ านาจสั่งอนุญาตให้รวมพิจารณาคดีได้ หรือแม้คู่ความ

ไม่คัดค้าน แต่ศาลอาจเห็นว่าไม่สมควรอนุญาตให้รวมพิจารณาก็ได้ เช่น คดีมีการสืบพยาน

ไปบ้างแล้ว

ข้อส าคัญเมื่อรวมแล้วจะต้องเป็นการสะดวกในการพิจารณา (ฎีกาที่ ๑๐๔๘/๒๕๒๓)

ในทางปฏิบัติจะน าคดีหมายเลขมากมารวมพิจารณากับคดีหมายเลขน้อย โดยถือส านวนคดี

หมายเลขน้อยเป็นหลัก เว้นแต่กรณีองค์คณะหมายเลขน้อยไม่ครบองค์คณะต่อการพิจารณา

พิพากษาคดีหมายเลขมาก

การรวมพิจารณาคดีมี ๒ กรณี

๑. คดีหลายเรื่องค้างพิจารณาอยู่ในศาลเดียวกัน

๒. คดีหลายเรื่องค้างพิจารณาอยู่ในศาลหลายศาล

๑. การรวมพิจารณาคดีที่อยู่ในศาลเดียวกัน

๑.๑ ศาลเห็นสมควรสั่งรวมเอง

จดรายงานกระบวนพิจารณาว่า

“พิเคราะห์ส านวนคดีนี้กับคดีหมายเลขด าที่ . . . . แล้ว เห็นว่า คู่ความทุกฝ่าย

เป็นคู่ความรายเดียวกัน (คู่ความส่วนใหญ่เป็นคู่ความเดียวกัน) และคดีทั้งสองคดีนี้เกี่ยวเนื่องกัน