Page 13 - หนังสือ One Day Trip เที่ยวตลาดพลู ดูประวัติศาสตร์ย่านเก่า - ศิวัชสินีกานต์
P. 13
บทที่ 2
แม้ว่าชื่อตลาดพลูจะเป็นที่รู้จักและคุ้นเคย แต่ศูนย์กลางของชุมชนรวมทั้งขอบเขตที่
แท้จริงแห่งความเป็นตลาดพลูกลับเป็นเรื่องยากที่จะระบุได้ชัด เนื่องจากเป็นพื้นที่ที่ยืดหยุ่นไป
ตามกิจกรรมของผู้คนที่เข้ามาซื้อขายและอยู่อาศัยในแต่ละสมัย
ตลาดพลูเจริญรุ่งเรืองมากในยุคก่อนที่จะมีถนน ทั้งการค้าขายทางน้ าตั้งแต่สมัย
ธนบุรี และการขนส่งสินค้าทางรถไฟที่สะดวกรวดเร็วขึ้นในสมัยหลังจนถึงสมัยรัชกาลที่ 5
ต่อมาไม่นาน เมื่อถนนตัดผ่านเข้าสู่ชุมชนเชื่อมกรุงเทพ ฯ กับฝั่งธนบุรี ฝั่งกรุงเทพเกิดศูนย์รวม
ค้าส่งแห่งใหม่ที่ปากคลองตลาด นับแต่นั้นตลาดพลูก็ค่อย ๆ เสื่อมบทบาทลง
นอกจากการเข้ามาของยุคขนส่งทางรถยนต์และถนน จุดเปลี่ยนส าคัญของความ
เจริญรุ่งเรืองคือ เมื่อตอนที่ หมากพลู กลายเป็น วัฒนธรรมต้องห้าม ในสมัยที่สังคมไทยต้อง
เผชิญหน้ากับตะวันตก และต้องใส่ใจอย่างมากในเรื่องภาพลักษณ์ของคนไทย โดยมีการออก
ประกาศและรณรงค์ให้ประชาชนเลิกกินหมากอย่างจริงจังในสมัยรัฐบาลยุคจอมพล ป.
พิบูลสงคราม การกินหมากกลายเป็นสิ่งน่ารังเกียจของสังคม สวนพลูถูกรื้อท าลาย การค้าขาย
พลูต้องหยุดลงในทันที อีกทั้งยังเกิดน้ าท่วมครั้งใหญ่ ท าลายต้นพลูจนหมดสิ้น กลายเป็นจุด
อวสานการค้าขายพลูในตลาดพลูอย่างแท้จริง
เมื่อตลาดพลูไม่มีพลู สวนย่านฝั่งธนบุรีกลายเป็นหนึ่งในเป้าหมายของสถานที่อพยพ
หลบระเบิดในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ชาวตลาดพลูท าธุรกิจบ้านเช่าส าหรับคนในเมือง
ปลูกเรือนแถวเรียงเต็มไปหมด เมื่อสงครามจบลงบวกกับการค้าที่ซบเซาลง ในสมัยต่อมา
ตลาดพลูจึงกลายเป็นเพียงพื้นที่ชีวิตที่ส่วนใหญ่เหลือเพียงผู้สูงอายุ ส่วนลูกหลานก็เป็นมนุษย์
เงินเดือนเข้าไปอยู่ฝั่งกรุงเทพ ฯ
ตลาดพลูในปัจจุบัน เป็นที่รับรู้กันทั่วไปว่า ตั้งอยู่บนถนนเทอดไท ฝั่งธนบุรี
จากวันนั้นถึงวันนี้ แม้จะไม่ได้เฟื่องฟูดังเช่นในอดีต แต่ก็ยังคงเป็นย่านที่มีเส้นทางคมนาคม
ทั้งทางบก ทางเรือ ทางน้ า ทางรถไฟ อีกทั้งยังโด่งดังในเรื่องของกินอร่อย ๆ ที่มีมากมาย
ดูประวัติศาสตร์ย่านเก่าฯ
11
