Page 34 - Zero Waste by Envi-YRU
P. 34
อุปสรรคด้านการขนส่งที่แตกต่างจากชุมชนในพื้นที่ราบทั่วไป จากการศึกษาพบว่าขยะที่
ย่อยสลายได้ เช่น เศษอาหาร เมื่อถูกทิ้งแล้วนำไปจัดการด้วยการฝังกลบลงดิจะไม่
กลายเป็นปุ๋ย แถมยังส่งผลกระทบอย่างร้ายแรง เพราะบ่อขยะเกือบทั้งหมดเป็นการหมัก
แบบไร้อากาศ เศษอาหารจะย่อยสลาย และปล่อยก๊าซมีเทนออกมา ส่งผลให้เกิดสภาวะ
โลกร้อนรุนแรงกว่าคาร์บอนไดออกไซด์ถึง 25 เท่า ซึ่งสามารถแก้ไขได้ด้วยการจัดการ
ขยะอย่างถูกวิธี
จากปัญหาดังกล่าว จึงเกิดการบริหารจัดการขยะ ในพื้นที่โครงการพัฒนาดอยตุง
ฯ ตั้งแต่ปี 2555 เป็นต้นมา โดยมีเป้าหมายเพื่อลดปริมาณขยะเหลือทิ้งลงสู่บ่อฝังกลบให้
เป็นศูนย์ (Zero Waste to Landfill)
จากจุดเล็ก ๆ สู่ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่โครงการพัฒนาดอยตุงฯ ได้นำร่องการ
จัดการขยะ และพัฒนาอย่างต่อเนื่องจนกลายเป็น ศูนย์การเรียนรู้ด้านการจัดการ
สิ่งแวดล้อม เพื่อเป็นพื้นที่ทดลองทำจริงให้เกิดผล แล้วเผยแพร่ให้ความรู้เรื่องการจัดการ
ขยะและแปลงขยะให้เป็นรายได้ อีกทั้งใสปี 2563 ยังเริ่มขยายผลไปยังชุมชนและ
โรงเรียนในพื้นที่โครงการพัฒนาดอยตุงฯ เพื่อแก้ไขปัญหาขยะ และนำขยะมาใช้เกิด
ประโยชน์สูงสุดเบื้องหลังความสำเร็จของการแยกขยะของโครงการพัฒนาดอยตุงฯ คือ
ความร่วมมือร่วมใจกันของพนักงานทุกคนที่ปฏิบัติตามหลักการแยกขยะแบบแบ่งตาม
การใช้ประโยชน์ เพื่อไม่ให้ขยะจำนวนมากตกเป็นภาระหนักของคนที่รออยู่ปลายทาง
เพียงไม่กี่คน
บทเรียนจากโครงการพัฒนาดอยตุง
ศูนย์การเรียนรู้ด้านการจัดการสิ่งแวดล้อม บริหารจัดการแยกขยะที่ส่งมาจาก
ส่วนสำนักงาน โรงงาน ห้องอาหารและขยะจากสถานที่ท่องเที่ยวภายในโครงการฯ โดย
มีหลักการแยกขยะตามการใช้ประโยชน์ 6 ประเภท ได้แก ่
1. ขยะย่อยสลายได้ เช่น เศษอาหาร เศษผัก เปลือกกาแฟเชอร์รี่ ฯลฯ จัดการ
นำไปทำปุ๋ยหมัก ปุ๋ยไส้เดือน น้ำหมัก EM ผลิตอาหารของหนอนแมลงวันลาย และ
อาหารสัตว์ ซึ่งส่วนนี้สร้างรายได้รวมกว่า 436,600 บาท/ป ี
2. ขยะขายได้ เช่น แก้ว จานพลาสติก กระดาษ โลหะ ฯลฯ จัดการโดยการคัด
แยก รวบรวมแล้วนำไปจำหน่าย
3. ขยะเปื้อน เช่น พลาสติกที่เปื้อนอาหาร ฯลฯ จัดการโดยนำมาล้าง ปั่นแห้ง
แล้วนำไปจำหน่าย
4. ขยะพลังงาน เช่น เศษด้าย เศษกระดาษ วัสดุเหลือทิ้ง กะลาแมคคาเดเมีย
ฯลฯ จัดการโดยนำไปเผาเป็นพลังงานความร้อนเพื่อใช้ในโรงงาน
30