Page 95 - การสำรวจภาพถ่าย Photogrammetry

65
3.1.1 แผนที่แนวบิน (Flight Map)
ในการวางแผนการบินถายภาพนั้น แผนที่แนวบินมีบทบาทชวยในการกําหนดตําแหนงของแนวบินและจุดเปด ถายภาพ โดยในปจจุบันที่อยูในยุคอุตสาหกรรม 4.0 นั้น แผนที่แนวบินสามารถที่จะเตรียมขึ้นไดจากแผนที่มีอยูแลวเพื่อที่จะ แสดงอาณาบริเวณและลักษณะภูมิประเทศของโครงการ ซึ่งสามารถเตรียมขึ้นไดโดยใชแผนที่ออนไลนตาง ๆ เชน Google Map, Bing Map, หรือ Open-street Map หรือ อาจจะใชแผนที่แบบออฟไลนอยางแผนที่ภูมิประเทศมาตราสวน 1:50,000 มาแสดงลักษณะภูมิประเทศของโครงการมาใชในการวางแผนดวยก็ยอมได โดยในการวางแผนแนวบินนั้นจะมีการกําหนด เสนแนวบิน (Line of Flight) ใหผานพื้นที่โครงการ และสิ่งสําคัญคือ ควรที่จะตองระบุพื้นที่เดน ๆ ใหเปนจุดสังเกต (Landmark) ของโครงการไวอยางนอย 2-3 จุด ทั้งนี้เพื่อใหเกิดความแมนยําในการวางแผนและใหเกิดความมั่นใจวา ได รายละเอียดในการบินถายภาพที่ครบถวน โดยผลลัพธจาการบินถายภาพในปจจุบันคือ ตําแหนงหัวทายของแตละเสนแนวบิน ซึ่งอาจจะเรียกวา จุดหัวทายแนวบิน (Waypoint) โดยจะอยูในรูปของคาพิกัดในระบบพิกัดที่สามารถนําไปใชทํางานรวมกับ การรังวัดดวยระบบดาวเทียมนําหนพิภพ (Global Navigation Satellite System: GNSS) ได ซึ่งในปจจุบันนี้เครื่องบิน ถายภาพทางอากาศสวนจะไดมีการที่ผนวก GNSS เขากับ IMU แลวติดตั้งไวบนเครื่องบิน โดยอุปกรณสวนนี้มีสวนสําคัญใน การนํารองเครื่องบินใหเขาสูเสนแนวบินในพื้นที่โครงการที่กําหนดไวลวงหนานั่นเอง โดยทั่วไปแลวพื้นที่โครงการสําหรับการ บินถายภาพดวยเครื่องบินจะนิยมใหเปนรูปสี่เหลี่ยมผืนผาทั้งนี้เพราะใหเกิดความคลองตัวในการบินถายภาพและสะดวกตอ การควบคุมแนวบิน และแนวบินสวนใหญจะถูกกําหนดใหบินตามแนวเหนือ-ใต หรือ ตะวันออก-ตะวันตก ทั้งนี้แผนที่แนวบิน จะกระทําการหลังจากเลือกความยาวโฟกัสของกลอง มาตราสวน ภาพถายสวนซอนดานหนาและสวนดานขาง
3.1.2 เกณฑมาตรฐานการทําแผนที่ (Map Specification)
โดยทั่วไปแลวเกณฑเหลานี้จะตองระบุถึงรายละเอียดของการถายภาพซึ่งถือเปนขอกําหนดทางเทคนิคที่จะตอง ปฏิบัติตามอยางเครงครัดเพื่อใหไดผลงานตามที่ตองการ โดยจะตองระบุถึงรายละเอียดตอไปนี้
1) พื้นที่โครงการในการบินถายภาพ: จะตองระบุทองที่อันเปนที่ตั้งและขอบเขตของพื้นที่โครงการ ทั้งนี้เพื่อที่จะใช ในการวางแผนการบินถายภาพใหครอบคลุมพื้นที่โครงการ
2) มาตราสวนการบินถายภาพ: ถือเปนตัวกําหนดความละเอียดถูกตองของการทําแผนที่ซึ่งมีผลอยางยิ่งตอการ กําหนดความสูงแนวบินเฉลี่ยเหนือพื้นดินเพื่อใหสอดคลองกับความยาวโฟกัสของกลองที่ใชงาน ในการ ออกแบบความสูงแนวบินเฉลี่ยนี้ไมควรแปรเปลี่ยนความสูงแนวบินเหนือภูมิประเทศเฉลี่ยเกินกวา 5%
3) สวนซอนดานหนา และ สวนซอนดานขาง: โดยทั่วไปแลวจะออกแบบสวนซอนดานหนาเพียงพอตอการสราง แบบจําลอง สามมิติทั่วทั้งพื้นที่ ซึ่งการสํารวจดวยภาพถายจากเครื่องบินนี้จะออกแบบใหมีสวนซอนดานหนา เฉลี่ยอยูที่ 63±5% และสําหรับพื้นที่ที่มีการแปรเปลี่ยนความสูงอยางฉับพลันบอยๆ อยางเชนพื้นที่เขตเมืองใน กรุงเทพมหานคร จะออกแบบใหมีสวนซอนดานหนาเฉลี่ยอยูที่ 80±5% ทั้งนี้เพื่อประโยชนในการผลิตภาพถาย ออรโธ และนอกจากนี้จะออกแบบสวนซอนดานขางอยูที่ 20-55%
4) ความเอียง (Tilt): ปกติแลวจะออกแบบใหแกนทัศนของกลองถายภาพถายทางอากาศขณะเก็บขอมูลอยูใน แนวดิ่ง อยางไรก็ตาม ในทางปฏิบัติก็ไมอาจหลีกเลี่ยงได โดยอนุญาติใหภาพใบใดใบหนึ่งมีความเอียงไดไมเกิน
ผศ.ดร.ชาติิชาย ไวยสุุระสุิงห์์
65