Page 78 - Chiang rai medical journal
P. 78

นิพนธ์ต้นฉบับ
               เกวลี เครือจักร, ธานัท นิตย์คาหาญ,
               วันทนีย์ ชวพงศ์



                 ความเป็นมา                                 การที่มีผู้ป่วยเพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้าท าให้
                        โรคไข้เลือดออกเป็นปัญหาส าคัญ       ชุมชนเกิดความตื่นตัวในเรื่องโร ค
                 ทางด้านสาธารณสุขของประเทศไทย เพราะ         ไข้เลือดออก ซึ่งการแพร่ระบาดของโรคส่วน

                 มีผู้ป่วยเป็นจ านวนมากในแต่ละปีและมี       หนึ่งมีสาเหตุมาจากการมีพฤติกรรมการ
                  โอกาสถึงขั้นเสียชีวิตอย่างรวดเร็วจากภาวะ  ป้องกันโรคที่ไม่ถูกต้อง เช่น การนอนไม่กาง
                 ช็อก จากรายงานสถานการณ์โรคไข้เลือดออก      มุ้ง ปล่อยให้ยุงกัด การไม่ปิดฝาภาชน  การ

                 ข้อมูล ณ วันที่ 6 มกราคม 2558 ของส านัก    ทิ้งเศษวัสดุ ให้มีน้ าขังท าให้เป็นแหล่ง
                  ระบาดวิทยา กรมควบคุมโรค พบว่าตั้งแต่ปี    เพาะพันธุ์ของยุงลายซึ่งเป็นพาหะน าโรค
                                                                        3
                 พ.ศ. 2553 จนถึง พ.ศ. 2557 มีอัตราผู้ป่วย   ไข้เลือดออก บุคคลที่มีบทบาทต่อการ
                 เป็นไข้เลือดออกแต่ละปีเป็น 177.91,         เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมหรือความคิดในเรื่อง

                 107.06,  119.53,  234.94 และ 62.33 ต่อ     ดังกล่าว คือ แกนน าครอบครัว ถือเป็นบุคคล
                                                                             4
                  แสนประชากร และอัตราป่วยตายต่อปี           ที่มีอิทธิพลทางสังคม
                 ใกล้เคียงกันที่ร้อยละ 0.10 โดยที่พ.ศ. 2556        แนวคิดของการปรับเปลี่ยน

                 เป็นปีที่มีจ านวนผู้ป่วยไข้เลือดออกสูงสุดมี  พฤติกรรมรูปแบบ  Transtheoretical
                  จ านวนถึง 151,152 ราย คิดเป็นอัตราป่วย    model  (TTM)  เชื่อว่าพฤติกรรมมีความ
                 234.94 ต่อแสนประชากรและเชียงรายเป็น        ซับซ้อนไม่อาจใช้ทฤษฎีใดทฤษฎีหนึ่งมา

                 จังหวัด ที่มีอัตราป่วยสูงที่สุดในประเทศถึง   อธิบายพฤติกรรมได้  จึงได้บูรณาการแนวคิด

                 1,110.58 ต่อแสนประชากร รองลงมาคือ          ทฤษฎีทางจิตวิทยาหลายๆ ทฤษฎีมาทดลอง

                  แม่ฮ่องสอนและเชียงใหม่ อัตราป่วยต่อแสน    ใช้ในการปรับพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่พึง
                 ประชากรคือ 768.29 และ 694.47               ประสงค์  โดยการประเมินขั้นของพฤติกรรม
                         1
                 ตามล าดับ                                  ก่อนและจัดกิจกรรมการดูแลให้เหมาะสม
                        สถานการณ์โรคไข้เลือดออกจังหวัด      ตามขั้นของพฤติกรรม จากผลการวิจัยที่ผ่าน
                 เชียงราย ตั้งแต่วันที่ 1  ธันวาคม 2558  ถึง  มาพบว่าแนวคิด TTM สามารถน ามาปรับใช้

                 วันที่ 23 ธันวาคม 2558 มีรายงานผู้ป่วยโรค  ในการปรับพฤติกรรมในหลายด้าน ซึ่งพบว่า
                                                                            5
                 ไข้เลือดออกจ านวน  65  ราย คิดเป็น อัตรา   ประสบความส าเร็จ
                 ป่วย 5.01 ต่อแสนประชากร ไม่มีผู้ป่วย                ผู้วิจัยจึงได้น าหลักการของ ทฤษฎี
                                                                                       6
                 เสียชีวิต พบผู้ป่วย เพศหญิงมากกว่าเพศชาย   Transtheoretical   Model (TTM)  มาประ-

                 (อัตราส่วน 1.24:1)  กลุ่มอายุ 15-24 ปี สูง  ยุกต์ใช้ในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการป้อง-
                  ที่สุดและเป็นกลุ่มนักเรียนในพื้นที่หมู่บ้านสัน  กันและควบคุมโรคไข้เลือดออกให้กับแกนน า
                 ทางหลวง ต าบลจันจว้าใต้  อ าเภอแม่จัน      ครอบครัวในชุมชนบ้านสันทางหลวง อ าเภอ

                 จังหวัดเชียงราย จากข้อมูลพบว่าในปี 2555    แม่จัน จังหวัดเชียงราย เพื่อน าผลการศึกษาไป

                 –  2558  พบผู้ป่วยโรคไข้เลือดออก จ านวน    ใช้ในการวางแผนและปรับประยุกต์ใช้ในชุมชน
                                           2
                 1 ราย 6 ราย 0 ราย และ 5 ราย                ในการควบคุมและป้องกันโรคไข้เลือดออกให้มี
                                                            ประสิทธิภาพต่อไป

               78 >> เชียงรายเวชสาร :: CHIANGRAI MEDICAL JOURNAL
   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83