Page 104 - วารสาร 9 1_2560
P. 104
นิพนธ์ต้นฉบับ
มาลีจิตร์ ชัยเนตร, รุ้งลาวัลย์ กาวิละ
ความเป็นมา รวมทั้งการดูแลผู้พิการที่บ้านท าได้
จากผลการส ารวจความพิการและ ไม่เต็มที่ขาดการฟื้นฟูสมรรถภาพแก่ผู้พิการ
ภาวะทุพพลภาพเมื่อปี พ.ศ. 2555 ของ อย่างต่อเนื่อง ซึ่งมีผลกระทบต่อคุณภาพชีวิต
5
ส านักงานสถิติแห่งชาติพบว่า มีผู้พิการทั้ง ของผู้พิการทั้งสิ้น
ประเทศจ านวน 1.5 ล้านคน หรือร้อยละ 2.2 องค์การอนามัยโลกได้ตระหนักถึง
1
ของประชากรทั้งหมด และมีแนวโน้มจ านวน ปัญหาผู้พิการดังกล่าว จึงได้เริ่มแนวคิดเกี่ยวกับ
ของผู้พิการเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งเมื่อแยกตาม การฟื้นฟูสมรรถภาพผู้พิการ โดยชุมชนเป็นฐาน
6
ประเภทของความพิการพบผู้พิการทางการ (Community Based Rehabilitation [CBR])
เคลื่อนไหวมากที่สุด ร้อยละ 48.41 รองลงมา โดยเปลี่ยนแนวคิดจากวิธีการฟื้นฟูสมรรถภาพ
คือ ความพิการทางการได้ยินและสื่อความหมาย ผู้พิการโดยสถาบันเป็นฐาน (Institutional
2 7
ร้อยละ 13.63 ถึงแม้ผู้พิการจะเป็นกลุ่มคน Based Rehabilitation [IBR]) และแบบแผน
เพียงกลุ่มน้อยเมื่อเทียบกับประชากรทั้งหมด ทางการแพทย์ (Medical Model) ที่เน้น
ของประเทศแต่ผู้พิการส่วนใหญ่ประสบปัญหา บทบาทของผู้เชี่ยวชาญ หรือนักวิชาชีพอยู่เหนือ
หลายด้านซึ่งส่งผลกระทบต่อการพัฒนา การตัดสินใจของผู้พิการ ที่อยู่ในฐานะของ
ประเทศ ในด้านการศึกษาพบว่า คนพิการ 1 ผู้รับบริการ หรือคนไข้ เป็นแนวคิดแบบแผนเชิง
ใน 3 ไม่ได้รับการศึกษา อีกทั้งขาดสถานที่ สังคม (Social Model) ที่เน้นการเสริมพลัง
3
8
ศึกษาส าหรับผู้พิการ ในด้านสังคมพบว่า อ านาจ (Empowerment)แก่ผู้พิการ โดย
ผู้พิการไม่ได้รับความเสมอภาคที่เท่าเทียมกับ ค านึงถึงสิทธิมนุษยชนและการสร้างชุมชนที่
คนทั่วไปในสังคม ซึ่งตัดโอกาสของการมีส่วน ร่วมรับผิดชอบต่อคนทุกคนในชุมชน ซึ่งแนวคิด
4
ร่วมในชุมชนของผู้พิการ ผลกระทบที่เกิดขึ้นนี้ CBR นี้ เป็นการฟื้นฟูสมรรถภาพโดยชุมชนที่
ท าให้ผู้พิการส่วนใหญ่รู้สึกหมดหวังในชีวิต จะเน้นการมีส่วนร่วมของผู้พิการ ครอบครัวของ
9
เนื่องจากสภาพร่างกายไม่สมบูรณ์อีกทั้ง ผู้พิการ และสมาชิกในชุมชน เพื่อพัฒนาระบบ
สูญเสียบทบาทหน้าที่ในครอบครัวที่ตนเป็นอยู่ การดูแลที่ต่อเนื่องซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก
10
เช่น การเป็นหัวหน้าครอบครัว บิดา มารดา โรงพยาบาลแม่ข่ายให้มีบริการฟื้นฟูที่บ้าน
และบุตร ซึ่งยังเพิ่มความเครียด และอาจท าให้ งานเยี่ยมบ้านโรงพยาบาลแม่ลาวเป็น
เกิดความเจ็บปุวยทางจิตแก่ผู้พิการเนื่องจากมี แม่ข่ายในการดูแลและฟื้นฟูผู้ปุวย ผู้พิการที่
ผู้พิการในครอบครัวส่งผลให้เพิ่มภาระให้แก่ บ้านพบว่า ผู้ปุวยที่ได้รับการส่งต่อให้ดูแลที่
สมาชิกในครอบครัวมากขึ้นไม่ว่าจะเป็นการ บ้านมากที่สุด คือ ผู้พิการทางการเคลื่อนไหว
ดูแลและฟื้นฟูสมรรถภาพผู้พิการที่บ้าน ร้อยละ 48.50 ซึ่งจากการออกให้การดูแล
ซึ่งเป็นภารกิจที่ยาวนาน เป็นงานที่หนักและ ผู้พิการที่บ้าน จะพบว่าเกิดภาวะแทรกซ้อน
ซับซ้อน รวมทั้งมีค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นจากเดิม ได้แก่ โรคผิวหนัง จ านวน 24 คน (ร้อยละ 6.6)
ท าให้สมาชิกครอบครัวต้องหารายได้มากขึ้น ข้อติดจ านวน18 คน (ร้อยละ 4.9) แผลกดทับ
โดยการประกอบอาชีพนอกบ้านซึ่งท าให้ จ านวน 12 คน (ร้อยละ 3.3) ติดเชื้อระบบ
11
การดูแลสุขภาพบุคคลที่บ้าน ทางเดินปัสสาวะ จ านวน 5 คน (ร้อยละ 1.3)
104 >> เชียงรายเวชสาร :: CHIANGRAI MEDICAL JOURNAL
