Page 18 - Digitaal Boekje Nr2 2019 Test

Zeer horizontale kroep (ongeveer 20°)
Horizontale kroep (ongeveer 25°)
Schuin kroep (ongeveer 30°)
Schuin kroep (ongeveer 35°)
Ingeslikt of lessenaar kroep (ongeveer 40°: let op het gebrek aan breedte van de dij)
De achterhand is de motor van de windhond, terwijl het bekken het overbrengingselement is voor de voortstuwing. We begrijpen dat de helling van het bekken de betrokkenheid van de achterhand bevordert. Aan de andere kant begrijpen we dat, vanuit het oogpunt van de overdracht van voortstuwing, de horizontale as gunstiger is voor de overdracht.
De natuur heeft daarom een compromis gevonden, waarbij het bekken de meest gunstigste hellingshoek heeft tussen verbintenis en overdracht.
In zijn studie concludeert Xavier Przezdziecki dat het ideaal een hellende kroep is met een hoek van ongeveer 30°, waarbij minder de voorkeur heeft boven meer, en hij wijst erop dat een ingeslikte kroep altijd een fout is. Er moet worden opgemerkt dat het lessenaar bekken niet functioneel is vanwege de gebrekkige overbrenging van de voortstuwing, maar ook omdat de dij die eraan vastzit slechts smal en zonder ontwikkeling kan zijn.
Kortom, om functioneel te zijn mag het bekken noch horizontaal noch lessenaarvormig zijn. De ideale hellingshoek is ongeveer 30°... maar het moet ook lang genoeg zijn zodat het dijbeen in de breedte goed ontwikkeld is, zoals de standaard vereist
En hoe zit het met het gangwerk? De standaard beschrijft de draf van de Saluki als regelmatig, harmonieus en gemakkelijk. Lichte en luchtig gangwerk dat zowel bereik als stuwkracht toont.
Onthoud nogmaals dat de Saluki een galoppeerder is, gebouwd voor de jacht en coursing. De Saluki's die de jagers vergezelden liepen of draafden naast hen. Ze werden soms op het rijdier gezet om hun fris te houden voor de aanval op het wild. De draf van de Saluki moet vooral energie-efficiënt zijn, zoals de standaard zegt “moeiteloos”!
Er was duidelijk geen sprake van dat de Saluki uitgeput zou raken wanneer hij wild opvoert in volle draf! De standaard is heel duidelijk over dit onderwerp: het gangwerk moet licht en luchtig zijn, lengte en dynamiek dat zeker, maar ook souplesse.
De Saluki moet dit soort natuurlijke veerkracht vertonen om de indruk van lichtheid te geven in zijn gangwerk, soepelheid en lichtheid, dus er is geen sprake van het winnen van de “Prix d'Amérique” rond de ringen.
18